Een hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid
(1565)–Anoniem Hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid, Een–
AuteursrechtvrijOp de wijse: O Herr Gott, dein Göttlich Wort. Oft op den naeuolgenden thoon. Verdoruen is door Adams val,
Tsmenschen natuere en wesen:
Tverghift is ons aengeeruet al,
Dat wy niet conden ghenesen:
Sonder Godts cost, die ons verlost,
Van dese groote schaden:
| |
[Folio 53v]
| |
 Daer door Tserpent, Euam verblent,
Godes Tooren op haer te laden.
Dewijl Tserpent eerst heeft ghebracht,
Euam tot een afuallen:
Van Godes woort, twelck sy veracht,
Waer door sy in ons allen:
Eruet den doot,
So wast wel noot,
Dat Godt ons soude gheuen,
Wt ghenade reyn,
Synen Soon alleyn, /
Voor wien wy souden leuen.
Een vreemde schult ons tsamen heeft,
Door Adam al verdoruen:
Een vreemde hulpe ons Godt oock gheeft,
Christum voor ons ghestoruen:
Also wy al,
Door Adams val,
Den eewighen doot aen eruen:
God oock soo doet,
Door Christus bloet,
Den ouden Adam steruen.
Nae dien Godt gaf den Soone zijn,
| |
[Folio 54r]
| |
Als wy noch vyanden waren:
Die voor ons is, doort cruycens pijn,
Ghestoruen, en opgheuaren:
Waer door wy fijn,
Vant helsch ghepijn,
Verlost syn, ist dat wy hier aen cleuen,
Des Vaders woort,
Twelck is ghehoort,
Wie sou voort steruen beuen.
Hy is den wech, duere en licht,
Die waerheyt en dat leuen:
Des Vaders woort, en raet die sticht,
Die ons Godt heeft ghegheuen:
Tot ons behoet,
Dat wy met moet,
Aen hem souden gheloouen:
Daer is gheen macht,
Die ons met cracht,
Wt syne hant sal roouen.
Den mensch is Godloos en veruloeckt,
Sijn salicheyt is cleene:
Die troost by eenen menschen soeckt,
Ende niet by God alleene:
Want die hem wil,
Op swerelts hil,
Sonder desen Trooster stercken:
Des duyuels slach,
Wel vreesen mach,
Met syn listighe wercken.
| |
[Folio 54v]
| |
Die op Godt hoept ende vertrout,
En sal niet blijuen in schanden:
Want die op desen hoecksteen bout,
Al compt hem toch voorhanden:
Des ongheuals yet,
Men heeft toch niet,
Dien mensche sien veruallen:
Die op Godt staet,
Sal vinden baet,
Hy helpt die gheloouighe in allen.
Ick bidde o Heer wt herten gront,
Wilt toch van my niet weynden:
Dijn heylich woort wt mijnen mont,
So en sal my niemant scheynden:
Mijn sonden vry,
Alleen op dy,
Wil ick met hoopen setten:
Want die hier vast,
Op u woort past,
Hem en sal den doot niet letten.
Mijn voeten is u heylich woort,
Een bernende Lanteerne:
Dat licht wijst my dijn weghen voort,
En spijst mijn siele gheerne:
Seer haest opstaen,
En wercken zaen,
Die gauen wtghelesen,
Die Godt toesecht: Allen die recht,
Hopen op Godt ghepresen.
|
|