Een hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid
(1565)–Anoniem Hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid, Een–
Auteursrechtvrij
[Folio 51r]
| |
Op de wijse: Nun freucht euch lieben Christen, oft op den naeuolgenden thoon. Die Salicheyt is ons coemen goet,
Door goetheyt en ghenade:
Ons werck gheen hulpe hierin en doet,
Ten behoet ons niet voor schade:
Tghelooue siet Ihesum Christum aen,
Die heeft ghenoech voor ons ghedaen,
Hy is den Middelaer worden.
Omdat Godt in den Wet gheboot,
| |
[Folio 51v]
| |
Dat wy niet en conden volbringhen:
Verhief den tooren en grooten noot,
Voor Godt in velen dinghen:
Dat vleesch wou niet wtlaten den Gheest,
Twelck den Wet hiesch toch aldermeest,
Twas met ons al verloren.
Daerby was eenen valschen waen,
Godt hadde den Wet ghegheuen:
Al of wy mochten vry bestaen,
Nae synen wille te leuen:
Dies is den Wet een Spieghel claer,
Die ons aenwijst die sonden swaer,
In onsen vleesche verborghen.
Wy en mueghen niet der sonden aert,
Wt eyghen crachten laten:
Hoe meer versocht, hoe meer dat swaert,
Die sonde bouen maten:
Des huychelaers werck verdoempt Godt seer,
Want sonde onsen vleesche teer,
Altijt is aengheboren.
Noch moeste veruullet syn den wet,
Of wy bleuen al verloren:
Daerom sant Godt synen Soone net,
Die selue mensch is gheboren:
Desen heeft den gantschen Wet voldaen,
En oock den Vader ghestillet zaen,
Wiens tooren ghinck ouer allen.
Dewijl de Wet nu is volbrocht,
Door Christum wtghelesen:
| |
[Folio 52r]
| |
So moet van den Christenen syn ghesocht,
Des rechten gheloouens wesen:
O Heer u doot ende swaer ghepijn,
Dat moet alleen mijn leuen zijn,
Ghy hebt voor my betalet.
Aen mijn verlossing twijffel ick niet,
U woort can niet bedrieghen:
Ghy draecht ons smerten en verdriet,
U belofte en sal niet lieghen:
Die ghelooft segt ghy, en wort ghedoopt,
In mijnen bloede, den Hemel coopt,
Dat hy niet wort verloren.
Hy is oprecht voor Godts aenschijn,
Die dit Ghelooue vatet:
Sulck ghelooue gheeft van hem den schijn,
Alst hier die werelt latet.
Tghelooue is bloeyende groen,
Den naesten sal die liefde wel doen,
Sydy wt Godt gheboren.
Die sonde wort doot den wet bekent,
En slaet die Consciencij neder:
Dat Euangelie troost toewent,
En sterckt den sondaer weder:
Dit spreeckt treet tot dat cruyce reyn,
In den wet is alle ruste cleyn,
Met alle syne wercken.
Die goede wercken men spruyten siet,
Wt een oprecht vertrouwen:
Wat wt den Ghelooue niet gheschiet,
| |
[Folio 52v]
| |
Dat werck sal u berouwen:
Tghelooue maeckt ons alleen oprecht,
Die wercken syn des naestens cnecht,
Daer by wy haer liefde mercken.
Die hope verbeyt den rechten tijt,
Van dat Godts woort vertellet:
Wanneer den mensche sal syn verblijt,
Gheenen sekeren tijt Godt stellet:
Hy weet wel alst is helpens noot,
Hy en bedriecht noch cleyn noch groot,
Dat moeten wy hem toeuertrouwen.
Al schijnet dat Godt hem houdet stil,
Laet u dat niet veruaren:
Want als hy ons meest helpen wil,
Doet hy minst openbaren:
Blijft by syn woort, hy is den steen,
Al spreeckt dijn herte dickmaels neen,
Ten sal u niet berouwen.
Lof, prijs en eere sy aldermeest,
Voor dese groote ghenade:
God Vader, Sone, en heylighe Gheest,
Die in ghenade behoede:
Wat hy in ons nu heeft bereyt,
Ter eeren synder Mayesteyt,
Dat synen naem mach heylich werden.
Sijn rijcke toecomme, synen wille hier,
Sy ghedaen, als in tshemels throonen:
Met daghelijcks broot beurijt elck Dier,
En wil onse schult verschoonen:
| |
[Folio 53r]
| |
Soo wy ons schuldenaers gheern ontslaen,
Laet ons in gheen becoringhe staen,
Vrijt ons van den quaden. Amen.
|
|