Een hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid

Een ander liedt, hoe Christus hem seluen den wet onderworpen, ende ons vry ghemaeckt heeft.

Op de volghende voys.

Die van den Wet ons heeft gheurijt,
En ghemaeckt quijt der sonden,
Heeft hem onderworpen subijt,
Met Adams kinderen vol wonden.

[fol. 32v]

 

Daerom syn wy vry van den wet,

 

En van hen niet versopen,

 

Want Christus is onsen schat net,

 

Op wien wy seker hopen.

 

 

 

Den Sone Godes heeft oock syn bloet,

 

Ghestort noch ionck van Jaren,

 

Waer door wy crijghen al dit goet,

 

Dat ons den wet niet mach veruaren.

 

 

 

Die voor den Sone vry is befaempt,

 

Die is den wet ontronnen,

 

Daerom is hy Jhesus ghenaempt,

 

Den Hemel heeft hy ghewonnen.

 

 

 

Nochtans en syn wy niet so vry,

 

Dat sonde vry sou blijuen,

 

Oft dat sonde gheen onrecht sy,

 

In haers willens bedrijuen.

 

 

 

Den Heere spreeckt: Ick ben u Godt,

 

Nochtans moet ghy recht wandelen,

 

Ick sal volbrenghen mijn ghebodt,

 

Maer ghy moet oock slecht handelen.

 

 

 

Och Godt dat wy dit recht verstaen,

 

Wilt met den Gheest ons beurijden,

 

Dat wy die boosheyt heel afgaen,

 

En sonden willich mijden.

 

 

 

Afsnijdende des voorhuyts lust,

 

U tot een offer ghegheuen,

 

Sijnde door u ghenade gherust,

 

Nae uwen wille te leuen.