Een hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid



[Folio 16r]
Den Lofsanck ofte dat Liedt Marie. Lucas. ij. Magnificat anima mea Dominum.
Op de wijse vanden. C XXXVII. Psalm: Oft op: O Herr Gott, dein Göttlich Wort. Oft op den naeuolghenden thoon. Mijn Siele prijst den Heere fier, En mijnen gheest op springhet: In Godt mijn Salichmaker hier, Maria selue singhet: Sijn goetheyt goet, Heeft die ootmoet, Sijns Dienstmaechts niet versteken, En heeft volbracht, Sijn Goddelijcke macht,
[Folio 16v]
Dies sy my al lof spreeken. Sijnen name is ghebenedijt, En gheeft den menschen vrede, Die hier op zijn goetheyt altijt, Hoepen en vreesen mede: Want in syn werck, Is hy seer sterck, Met synen armen fijn, Verstroeyt terstont, tot inden gront, Die opgheblasen van herten zijn. Die Rijcke hy vanden stoele stelt, Die nedere doet hy rijsen, En die van hongher waren ghequelt, Heeft hy veruult met spijsen: Die Rijcke hy laet, gaen onuerzaet, En oock met ijdel handen, Maer in dit dal, Die armen al, Helpt hy wt droefheyts banden. Hy heeft Israhel zijnen Knecht, Ghenadich aenghenomen, Syn goetheyt hy bedacht te recht, Daer met hy hem wou vromen: So hy voorwaer, den Vaderen claer, Hadde voorlanck ghesworen, Abraham bekent,
[Folio 17r]
En zijn Zaet gent, In eewicheyt vercoren.