Een hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid
(1565)–Anoniem Hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid, Een–
Auteursrechtvrij
[Folio 145r]
| |
Op de wijse. Es seind doch selig alle die. Oft op den C XIX. Psalm.O God mijns lofs swijcht niet stil geheel,
Want de quade tonghen die liegen veel,
Oock de bedriegers, en die Godloosen:
Hun valsche tonghen die oeffenen sy,
Met veel loeghenen te segghen van my,
En wt haet, en nijdt veel booses:
Sonder eenighe oorsaeck sy teghen my staen,
Voor de liefde so ick hun bewijse zaen,
En doen sy my niet dan spijte,
Maer noch bid ick voor hun den Heere soet,
Al bewijsen sy my niet dan quaet voor goet,
En voor liefde maer haetenijte.
Sedt ouer hem den Godloosen man,
Aen zijn rechte handt sedt den Sathan,
En so wie van hem yet gaet leeren:
Diens leuen dat moet Goddeloos syn,
En zijn ghebedt dat moet sonde syn,
Diens daghen vercort oock Heere:
En maeckt dat hy zijn Officy word quijdt,
Laet zijn kindren Weesen worden subijdt,
En een Weduwe zijn Huysvrauwe,
Sijn kindren die moeten al dolende gaen,
Beedlen, en soecken, als verbijsterdt staen:
En de Woeckraer die moet hem benauwen.
De vremde die moeten beroouen zijn goet,
Niemandt hem weldaet bewijsen en moet,
Noch ontfermen ouer zijn kindren:
| |
[Folio 145v]
| |
Sijn naecomelinghen die moeten vergaen,
En in deerd so moet ligghen synen naem,
Datmen hem niet meer en sal vinden:
Sijns vaders misdaet die moet voor God staen
Oock en moeten niet worden wtghedaen,
Alle zijne Moeders sonden,
Sijn ghedachtnis oock wtgeroeyt werden moet,
Want gheen bermherticheyt hy yemandt doet,
Maer veruolcht dArmen tallen stonden.
Hy begheerden te hebben die vloecken,
Laetz hem toecommen van allen hoecken,
Want hy en woud niet hebben den seeghen,
Laet den seghen oock ver blijuen van hem,
Dies track hy den vloeck aen glijck zijn hemd,
En den vloeck, is glijck den reeghen,
En glijck water in zijn inwendghe ghegaen,
En glijck Olij in zijn ghebeente zaen,
Laet den vloeck hem oock omhanghen,
Glijck een Cleedt, oft eenen Mantel vry,
En ghelijck eenen Riem daer met dat hy,
Wordt omghegordt, ende omuanghen.
Sulcx moet hun altsamen vanden Heer vry,
Gheschieden die hun stellen teghen my,
En spreken quaet van myne siele:
Maer o Heer Godt doch by my nu zijdt,
Om uwen naem verlost my doch subijdt,
En, en laet my doch niet vernielen:
Want u ghenad is mijnen troost eewich,
Midts dat ick Arm ben, en Allendich,
| |
[Folio 146r]
| |
Mijn hert is in my oock versleghen,
Ick vaer wech ghelijck een schaduwe soet,
Men verdrijft my ghelijckmen de Sprinckhanen doet,
En ick word oock veriaecht ter dege.
Mijn knien zijn flau van tvasten seer,
En aen mijn vleesch en is gheen vedt meer,
Noch bespotten sy my aen allen hoecken:
Maer door u ghenad staet my Heer by,
Op datse beuinden dat ghijt al doet vry:
En seeghendt ghy, als sy so vloecken:
Laetse de schandt terstondt trecken aen,
Ghelijck eenen Rock wordt aenghedaen,
Maer u knecht die verblijdt hem gheheele:
Onder de Ghemeynt wil ick dancken den Heer,
Want met zijn handt helpt hy dArmen seer,
Van die, so hun leuen verordeelen.
Lof, eer, en prijs met soeten thoon. etcetra. 5.
|
|