Een hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid

Psalm LXXXVIII. Domine Deus salutis meae.

[fol. 120r]

Is een ghebedt, dat Godt inde temptacie, als het hert vol bangicheit, ende verschricktheit is, ende alst hem voor Godts gramshappe vreest, vertroosten wilt.

Op de wijse vanden. C XIX. Psalm.

MYn Salichmaker, Godt, en Heer,
Dach, en nacht, roep ick tot u seer,
Verhoort doch mijn bidden euen:
Tot mijn suchten, neycht de ooren dijn,
Vol benautheyt is de Siele mijn,
Nae by den doot, is mijn leuen:
Ick ben oock by die gheleken wel,
Die daer neder varen, inde Hell,
Niemandt en wilt my bystaen, noch lauen,
Onder den dooden so lig ick daer,
Al oft ick schoon verslaghen waer,
En laghe inden graue.

Aen die en ghedenckte ghy niet meer,

Maer sy zijn van u, verstooten seer:
Ghy hebt my oock diep ghesteken,
En verstooten, inde duysternis,
Uwen grim die benaudt my seer ghewis,
Ende oock uwe waterbeken,
Ter neder sy my alle gader slaen,
Mijn vrienden, hebt ghy ver van my gedaen,
Ghy legt op my groote schande,
Bedroeft en gheuanghen ben ick, dats clear,
Dies claech ick u Heer, mijn lijden swaer,
Tot u steeck ick wt, mijn handen.

[fol. 120v]

 

Sult ghi onder de dooden ooc wonder doen?

 

Oft sullen sy u louen, en eer aendoen?

 

Is u goetheyt oock onder de eerde?

 

U ghetrouwheyt is die inde bederffnis?

 

Oft u wondren in de duysternis?

 

Sullen die daer oock ghekendt werden?

 

Weetmen oock van u rechtuaerdicheyt yet?

 

Ter plaetsen aldaer men ghedenckt niet?

 

Maer ick roep tot u, o Heere,

 

Mijn ghebedt dat comt oock vroech voor u,

 

Waerom verstoot ghy mijn Siel Heer nu?

 

En verborcht u aensicht so seere.

 

 

 

Door dallendicheyt ick seer verflouw,

 

In onmacht/ ben ick gheuallen nu,

 

En groote verschricktheyt ick lijde:

 

Uwen iock ick oock al beuende draech,

 

Van u gramschap, icks my beclaech,

 

U ongnaed praemt my tallen sijden:

 

Sy loopen daglijcx also om my,

 

Glijck groote beroerde watren vry,

 

Ick ben gheheel oueruallen:

 

Ghy hebt ver van my mijn vrienden ghedaen,

 

Mijne naesten, en maghen, verachten my zaen,

 

Onbekende ben ick nu, by hun allen.