Een hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid

Psalm. LXXXIIII. Quam delecta tabernacula.

Is eene dancksegginghe, dat Godt syn woort in syn Kercke onderhoudt, en dat hy altijts het volck daer toe oproept, ende daer nae is het ook een ghebedt, dat Godt syn woordt, ende ons oock voordaen wille onderhouden.

Op de wijse vanden XIIII. Psalm.

HOe lieflijck zijn, o Godt mijn Heer,
U Tabernaklen so schoone,
Mijn Siel die verlangt oock wel so seer,
Nae den voorhof, van uwen Throone:
Mijn hert seer groote liefde heeft,
Mijn Siel oock groote blijschap heeft,
Tot den Godt die daer leeft eewlijcke.

Swaelmen, en Mussen, die hebben fijn,

Oock de Tortelduyuen nesten,
Daer sy hun ionghen in legghende zijn,
Dat is uwen Oultaer den besten:
Salich zijn sy, mijn Coninck, en Godt,
All die u louen Heer Zebaoth,
Eewelijck in uwen huyse.

[fol. 117r]

 

Wel den ghenen die u houden zaen,

 

Voor hun Sterckt: en die nae u haken,

 

Oock die, so door het iammerdael gaen,

 

En aldaer Fonteynen maken.

 

De leeraers verciert men met glorij,

 

Sy crijghen oock voor en nae victorij,

 

Draen sietmen dat Godt is in Zyon.

 

 

 

O lieue Godt Heer Zebaoth,

 

Wilt mijn ghebedt aenhooren,

 

Vaet het doch o ghy Jacobs Godt,

 

Ghy onsen schilt, wilt met u ooghen,

 

Het rijck uws ghesalfden aensien fyn,

 

In uwen voorhof ist beter te syn,

 

Eenen dach, dan andre duysent.

 

 

 

Ick wil oock lieuer Poortier zijn,

 

In mijn Godts schoon huys euen:

 

Dan by den boosen tallen termijn,

 

In alle weelden te leuen,

 

Een Sonne, en Schildt is Godt de Heer,

 

Den vromen gheeft hy ghenad, en eer,

 

Salich zijn die hem betrouwen.

 

 

 

Eer sy den Vader en den Soon. etcetera. 1.