Een hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid

Psalm. LXXXV. Benedixisti Domine terram.

Is een gebedt dat hem Godt ouer syn Kercke wille ontfermen, ende dat hy wille wederom ghenadigen vrede, ende gebenedijdinge geuen.

Op de wijse. Nun freucht euch lieben Christen. Oft op den naevolghenden thoon.

[fol. 117v]

 

 

Ghy hadt voormaels behagen aen u landt,

 

En brocht Jacobs gheuangnen wederom:

 

Ghi naemt wech uwes volcks sonde en schant,

 

Ende bedeckten hun sonden rontsom:

 

U gramschap hebt ghy eertijden gheeyndet,

 

En van u, uwen grimme gheweyndet/

 

Om ons te helpen wt het eleyndt.

 

 

 

Godt onse salichmaker bequickt ons,

 

En wilt u gramschap aflaten,

 

Wilde ghy dan eewlijck over ons,

 

Vergrammen dus wtermaten:

 

Houdt op de roed van u gramschap fel,

 

En wilt ons doch bequicken snel,

 

En ons by u gheuen het leuen wel.

 

 

[fol. 118r]

 

Soo sal tvolck in u zijn verblijdt,

 

Heer thoont ons uwe bermherticheyt,

 

Gheeft ons u salicheyt nu ter tijdt,

 

So wil ick hooren met danckbaerheyt,

 

Wat Godt de Heer seyt wel so reyn:

 

Want hy sal spreken, van vrede alleyn,

 

Tot zijn volck de heylighe Ghemeyn.

 

 

 

Op datz hun niet keeren tot dwaesheyt,

 

Want zijn hulpe is nae by handen:

 

By die so hem vreesen inder waerheyt,

 

Op dat deere, woon in ons landen:

 

Goetheyt, en trouw, beyde lieffelijck,

 

Ghemoeten malcandren seer vriendlijck.

 

Trecht, en vreed, een ander kussen minlijck.

 

 

 

Wt der eerden spruyt die waerheyt,

 

De rechtuaerdicheyt vanden Hemel siet,

 

Godt sal oock dan gheuen door zijn goetheyt,

 

Onsen lande, zijn vruchten, sonder verdriet,

 

De rechtuaerdicheyt die sal voor hem gaen,

 

Op den wech haer voetstappen laten staen,

 

Gheloeft sy Godt de Heer van stondaen.