Een hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid

Psalm. LVIII. Si uero utique iustitiam.

Is een vertroostinghe hoe dat Godt de Godloose (ende principalijck die met valsche leere omgaen) castijden, ende hoe hi die onuersiens te niete doen sal, maer dat hy de vrome verlossen sal.

[fol. 86v]

Op de wijse, vanden eersten Psalm.

EN wilt ghy niet eens spreken noch,
Wat waer is, en doen rechte:
Noch oock eens recht ordeelen doch,
Ghy menschen kinden: al slechte:
Puer wetens en willens doet ghy quaet,
Met uwen handen, en sherten raet,
Glijck den Godloosen aert doet.

De Godloosen die zijn vervreemt al,

Alse van haer Moeder worden ontfanghen:
De loegnaers, die dolen diesglijcx al,
En sy wrueten ghelijck de Slanghen:
Glijck den Naeter toestopt haer oor,
Die sToouenaers stem gheeft gheen ghehoor,
Die haer can wel besweren:

In hun muyl hun tanden breeckt snel,

Heer breeckt die groote baecktanden,
Oock vanden ionghen Leeuwen fel,
Soo sullense vergaen met schanden:
Glijck dwater dat seer snel wech vloeyt,
Met zijn pijlen hy hem haestlijck spoeyt,
Maer hy sal grootelijck missen.

Sy vergaen glijck een Sleck die versmacht,

Glijck een kindt dat is misuallen,
Dat de Sonne niet en siet: en gheacht,
Alsoo worden sy oock alle:
En eermen hun Doornen merckt aenden Struyck,
So salse de gramscap vernielen alglijck,
Dwyl datse zijn vers, en ionghe.

[fol. 87r]

 

De rechtuaerdghe hem verblijden sal,

 

Als hy de wrake sal aensien:

 

En zijne voeten oock wasschen al,

 

In dbloet vanden Godloosen lien:

 

Den vromen moet op deser aerden,

 

Sijn leedt seer wel vergolden werden,

 

Want Godt die ordeelt de wereldt.

 

 

 

Eer sy den Vader en den Son. etcetera. 1.