Een hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid


Psalm. LIII. Dixit insipiens in corde suo non est. Is een troostinghe, teghen de ghemeyne schandalisatie oft erghenisse, dat den meestendeel vande menschen quaet ende valsch syn, maer dat Godt die noch castijden ende de vromen verlossen sal.
Op de naeuolghende melodye. De dwaes mensch seyt: daer en is geen God, In zijn ghemoet, en leuen: Sy zijn verdoruen in schandt en spodt, tot het goet sy hun gheensins begheuen:
[Folio 82r]
De Heer sach op smenschen kindren slecht, Ofter oock yemandt Godt sochte te recht, Maer sy waren al afgheuallen: Gheel onnutt en vol args ghemoets, Hunder gheene en dede yet goets, Niet een oock van hun allen. Ghy quaetdoenders al int ghemeen, Wanneer wilt ghy u bekeeren? Die mijn volck eeten tot op het been, En ghelijck het broodt verteeren: Sy en hebben Godt niet gheroepen aen,
[Folio 82v]
In groote vreese sy altijts staen: En oock hun quade slechten, Die steken vol quaets en arghe list, Sy maken sond, daer gheen sond en is, Godt is in het vroom gheslechte. Der Armen raet hebben sy beledt, Sijn waerschouwen, en zijn leeren: Om dat hy zijn hope hadde ghesedt, Alleen op Godt den Heere: Wie sal onse Siel verlossen wel? Oock salicheyt den Israel, Die sal Godt wt Zyon bringhen, En zijn volck wt de gheuangnis verlossen al, Israel dies blijde wesen sal, En Jacob vrolijck springhen. Eer sy den Vader, en den Soon. etcetera. 1.