Een hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid

Psalm. LII. Quid gloriaris in malitia.

Is eene leere, en de vertroostinghe, teghen die rijcke, ende machtighe Tirannen, die de allendighe verdrucken, ende datmen op Gods oordeel wachten, ende ons met sijn verlossinghe troosten souden.

Op de naevolghende wijse. Oft op den eersten Psalm.

Waerom glorieert ghy in u boosheyt,
Ghy stercke en ghy machtighe:
Is doch noch Godts bermherticheyt,
Daghelijcx hier veel crachtigher:

[fol. 81r]

 

 

U tongh met valscheyt snijdt veel meer,

 

(Dan een scheermes al snijdt het seer)

 

En dat met bedroch altijt meer.

 

 

 

Ghy bemint het quaet meer dan het goet,

 

Het valsch meer dan de rechtuaerdicheyt,

 

Ghy bemindt maer wat nae uwen sin doet,

 

En wat om tquaet doen is bereyt:

 

Oock quade tonghen, dat is waer,

 

Daerom sal u Godt teenegaer,

 

Wtroeyen wt het landt dats clear.

 

 

 

Hy sal u in stucken slaghen vailiandt,

 

En uwen Tabernakel bderuen fijn:

 

U wortel wtroeyen wt het landt,

 

Daer de leuende heylighen in zijn,

 

Als dit sullen sien de rechtuaerdighe al,

 

Soo sullense hun vreesen al met al,

 

En hem beghecken met gheschal.

 

 

 

Siet dees mensch, en hielt God niet voor zijn cracht,

 

Maer hy verliet hem op zijn goet,

 

En hy was seer rijck, en groot van macht,

[fol. 81v]

 

En leefden in weelden en ouervloet,

 

Hy was sterck in zijn valsheyt, en wreedt:

 

Maer ick ben nu also toebereet,

 

Glijck eenen groenen Olijfboom becleedt:

 

 

 

Int huys Godts: en ick verlaet my,

 

Op zijn goetheyt inder eewicheyt:

 

Eewlijck danck ick u, o Heer bly,

 

Ghy hebbet ghedaen met der waerheyt,

 

En ick wil verbeyden op uwen name,

 

Die goet is: want u heylighen altsamen,

 

Dien prijsen eewelijck, Amen.