Een hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid

Psalm XLVI. Deus noster refugium et virtus.

Is de Christelijcke Kercke eenen troost, datse Godt teghen den duyuel en alle vyanden wille beschudden, ende de Godloosen te niet doen, ende men soude niet twijfelen, noch hem becommeren, maer men soudet God al laten maken.

Op de nauolghende melodye.

Een starck Casteel is onse Godt,
Een goet gheweer, en wapen:
Hy helpt ons vrij wt alle noodt,
Die ons nu coemt aenraken:

[fol. 74r]

 

 

De oude quade vyandt,

 

Met eenen yuer hijt meynt:

 

Groote macht, en arglist,

 

Sijn grouwelijcke rusting is,

 

Op deerd isser niet zijns glijcken.

 

 

 

Met onse macht en wordt niet ghedaen,

 

Wy zijn haest gheel verloren:

 

Hy strijdt voor ons de rechte Man,

 

Dien Godt heeft selfs vercoren,

 

Vraecht ghy wie dat hy is:

 

Hy heet Jhesus Christ:

 

De Heer Zebaoth,

 

Daer en is gheenen andren Godt,

 

Dat velt moet hy behouden.

 

 

[fol. 74v]

 

Al waert dat de werelt vol duyuels waer,

 

En dat die ons wouden opslicken,

 

Soo en beureesen wy ons niet een haer,

 

Het moet ons doch ghelucken:

 

De Prince van deser werelt,

 

Hoe fel dat hy hem stelt,

 

Soo en doet hy ons doch niet,

 

Want hy is veroordeelt: siet,

 

Dat een woordt can hem ter neervellen.

 

 

 

Gods woort dat sullen sy wel laten staen,

 

Teghen haren danck en wille,

 

Hy is by ons in het perck saen,

 

Met zijns Gheests gauen stille:

 

Nemen sy ons den lijf,

 

Tgoet, Eer, Kindt, en Wijf,

 

Laet varen subijdt,

 

Sy en hebben dies gheen profijdt,

 

Dat rijck Godts moet ons doch blijuen.

 

 

 

Lof, eer, prijs, den hoochsten God geeft,

 

Den Vader aller ghenaden,

 

Die ons wt liefden gheschoncken heeft,

 

Synen Soon voor onsen schaden:

 

Met Godt den heyligen Gheyst,

 

Tot zijn rijck hy ons eyst,

 

Van sonden hy ons reyst,

 

Die ons den wech ten Hemel weyst,

 

Die help ons vrolijck, Amen.