Een hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid
(1565)–Anoniem Hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid, Een–
AuteursrechtvrijOp de wijse. Wo Got der Herr nicht. Oft op den C XXIIII. Psalm. | |
[Folio 70v]
| |
GHelijck een Hert nae dwater haeckt,
Alst fenijn heeft ghegheten:
Mijn Siel ooc so roept, dorst, en snaect,
Nae Godt den Heer onghemeten
Ja nae den rechten leuenden Godt:
Wanneer com ick soo eens wt den noodt?
Dat ick u aensicht sal aensien.
Het weenen is oock nacht, en dach,
Mijn broot gheweest en spijse:
Alsmen my vraechde alden dach,
Waer is uwen Godt? dat bewijse?
En als ick dan ghedenckten daeraen,
Mijn hert ick doen wtschudde zaen,
Ende vertroosten my seluen.
Ick hoep het sal noch commen daer toe,
Datmen my sal beurijden:
En van ongluck hebben ruste goe,
En eens commen wt allen mijn lijden,
Alsser veel met my sullen gaen,
Nae Godt des Heeren huys voordaen:
Daer salt recht Heylich dach wesen.
Mijn Siel waer om bedroeft ghy u?
En beroert my dus seere?
Op Godt hoept en verbeydt hem nu:
Ick wil noch dancken den Heere:
O Godt met droefheyt is mijn Siel beuaen,
Ghy hebt veel goets aenden Jordaen ghedaen,
En te Hermon, onsen Vooruaders.
| |
[Folio 71r]
| |
Deenen afgrondt, roept tot den andren,
Een ongluck en coemt niet alleene:
U watren en baren met eenandren,
Die gaen ouer my met eenen:
Des daechs bewijst zijn goetheyt de Heer,
Daerom onderhoud ick snachs dees leer,
Dat ick Godt loue met singhen.
Vergheet my niet mynen Steen, en Godt,
Ick truer, mijn beenen verderuen:
De vyandt praemt my in mijnen noodt,
Als hy segt: en my coemt terghen:
Waer is u Godt? dat segt doch my?
O Siel hoe gheheel verslaghen zijt ghy,
Betroudt Godt: dien wil ick dancken.
Eer sy den Vader, en den Soon. etcetera. 1.
|
|