Een hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid

Psalm XLIII. Iudica me Deus et discerne causam.

Is een gebedt dat Godt den Dauid tot syne Kercke woude doch wederom laten comen.

Op den voorgaenden thoon, oft op den XIII. Psalm.

ORdeelt my Heer, mijn saeck neemt aen,
Teghen de onheylighe schare:
Verlost my vanden valschen man,
En vanden Godloosen allgaren:
Ghy zijt de Godt, en sterckheyt mijn,
Waerom laet ghy my soo truerich zijn?
Als mijn vyanden my soo quellen.

[fol. 71v]

 

Seyndt u licht, ende oock u waerheyt,

 

Dat sy my leyden ras, seere,

 

Tot uwen heylighen berch bereyt,

 

Tot u wooninghe, o Heere,

 

Dat ick mach tot uwen Oultaer ingaen,

 

Tot den Godt mijnder vruechden zaen,

 

En hem dancken op mijn Herpe.

 

 

 

Waerom bedroeft ghy my mijn Seel?

 

Wat beroert ghy my inder stille?

 

Verbeydt den Godt Emanueel,

 

Dien ick nu dancken wille,

 

Om zijns aenghesichts salicheyt,

 

Heeft hy ons verlossinghe bereyt,

 

Door Christum onsen Heere.

 

 

 

Eer sy den Vader en den Son. etcetera. 1.