Een hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid

[fol. 59v]

Psalm. XXXVI. Dixit iniustus ut delinquat.

Is eenen troost, al ist dat al de wereldt vol is van onghetrouwicheyt ende vremde treeken, soo wilt nochtans Godt dat hoopken dwelck op hem betrout ghebenedijden, vertroosten, ende beschudden..

Op de wijse. Es spricht der Unweysen Mundt. Oft op den XIIII. Psalm.

ICk segghe wt mijnder herten grondt,
Dat de Godloos niet en vreest Godt:
Hy spreect wel seer schoon metten mont,
Maer en vraecht niet nae Godts ghebodt:
Den schalck, en tvalsch: dat beschermt hy,
Gheen recht en wilt hy leeren vry,
Op zijn bedd denckt hy boosheyt.

Sy en gaen op gheen rechte baen,

Nae tquaet sy seer verlanghen:
U goetheyt reyckt tot den Hemel aen,
Aen den wolken blijftse hanghen:
Glijck een berch is u rechtuaerdicheyt,
U ordeel is als een diepte breyt,
Ghy helpt tvolck, en die beesten.

O Heer hoe costlijck is u goetheyt,

Die alle menschen beschermt fijn,
Die schaey uws vloeghels ons wel beurijdt,
Van uws huys weldaet sy droncken zijn,
Met lustighe watren laeft ghyse ghewis,

[fol. 60r]

 

De Fonteyn des leuens by u is,

 

U licht dat gheeft ons het licht.

 

 

 

Die u kennen, dien bewijst dat goet,

 

Den vroomen helpt doch Heere:

 

Maect dat mi niet treed, des hoouaerdgen voet,

 

Noch sGodloosen handt aenroer seere:

 

Maer laet de Quaetdoenders vallen snel,

 

En soo verstooten worden fel,

 

Dat sy niet meer op en staen.

 

 

 

Eer sy den Vader en den Soon. etcetera. 1.