Een hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid

Psalm. XXXII. Beati quorum remisse sunt iniquitates.

Is eene leeringhe, vande verghiffenisse der sonden, ende dat wy onse sondighe natuere, ende misdaet bekennen, Godt om gracie

[fol. 54v]

bidden, ende verghiffenisse door Christum hopen souden.

Op de wyse vanden C XXV. Psalm. oft op. Durch Adams fall ist gantz.

SAlich is de mensch diens sonden veel,
Ende misdaet zijn vergheuen:
En diese Godt niet toerekent gheel,
Maer gheeft voor den doot, dat leuen;
Want doen ick en wou,
Mijn sonden voor u,
O Heere Godt niet bekennen;
Soo verdroochde mijn sap,
En mijn cracht werdt slap,
Ick moest my voor een sondaer bekennen.

Want uwe handt die was op my,

En quelde my, dach en nachte:
Die maeckte my de sond so swaer vry,
Datter alle mijn ghebeente af versmachte:
Doen sprack ick: ick moet,
My keeren tot boet,
En bekennen myne ghebreken,
Doen liet u gramschap af,
Mijn sonden sy verghaf,
En woud my gheen schult meer toereknen:

Daerom van dbeghinsel af hebben u,

Alle heylighen ghebeden:
Dat ghy hun sund door de gnad u,
Vergheuen woudt, tallen steden:

[fol. 55r]

 

Daer door zijn sy,

 

Gheel reyn en vry,

 

Van sonden en thelsche verschrecken,

 

Verlost, sonder clagh,

 

En ten wtersten dagh,

 

Sult ghyse ter gloryen verwecken.

 

 

 

Heer God ghi zijt mijn beschermer geheel,

 

Wilt my voor ancxt behoeden:

 

Dat my niet en schaden mijn sonden veel,

 

Noch dhel, noch sduyuels ghebroedt:

 

En wijst my saen,

 

Uwen wech, en baen,

 

Wilt my Heer verstandt gheuen:

 

Op dat ick niet werdt,

 

Glijck een Muyl, oft Peerdt,

 

Die wilt, onuernuftich leuen.

 

 

 

De Godloos sal om syne sund:

 

Hier, en hier naemaels gheplaecht zijn:

 

Maer de gloouighe, by u gnad vindt,

 

Tself ons u woordt beloeft sijn:

 

Drom dancken wy u,

 

Dat u leringhe nu,

 

Ons herte vernieut in duechden:

 

Dies in uwen roem,

 

Rechtuaerdich en vroem,

 

Willen wy ons eewlijck verhueghen.

 

 

 

Eer sy den Vader en den Soon. etcetera.