Een hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid
(1565)–Anoniem Hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid, Een–
Auteursrechtvrij
[Folio 13v]
| |
Op de wijse. Ach Gott von himmel sieh darein. Oft op den XII. Psalm. Oft op de nauolghende wijse. De Onwyse die segghen wel,
Dat sy Godt, te recht meynen,
Maer hun hert is des ongloofs vol:
Metter daet sy hem vercleynen:
Hun wesen dat is verdoruen al,
Voor Godt ist afgrijslijck, en een misual:
| |
[Folio 14r]
| |
 Want hunder gheen, en doet goet.
Godt selue, vanden Hemel sach,
Op allen smenschen kindren:
Om die taensien, hy hem beghaf,
Oft hy yemandt soud vinden:
Die zijn verstant hadde gheset,
En leefde, nae zijn woordt, ende wet,
En vraechde nae zijnen wille.
Daer en was niemandt op de rechte baen,
Sy waren al afgeweken,
Een yeglijck ghinck, nae zijn verstaen,
En sochten al vreemde treecken:
En haerder gheen, en dede goet,
Hoe wel sy meynden in hun ghemoet,
Dat hun doen moest Godt behaghen.
Hoe lang wilt ghy dus onwetende zijn?
En sulcke moeyt op u laden:
En eeten daer toe, het volck mijn,
U gheneeren, met haren schaden:
Hun betrouwen en staet niet op Godt,
Sy aenroepen hem niet inden noodt,
Sy willen hun selfs besorghen.
Daerom en is hun hert niet ghestilt,
Maer tstaet altijts in vreese:
Godt by den vroomen blyuen wilt,
| |
[Folio 14v]
| |
Die hem in tghelooue vreesen:
Maer sy versmaden des Armen raet,
En ghecken met tghen dat hy doet en laet,
En dat Godt syn troost is gworden.
Wie sal den Israelschen Armen?
Te Zyon salicheyt vercrijghen?
Godt sal hem zijns volcks ontfermen,
En die gheuangnen beurijden,
Dat sal hy doen, door synen Soon,
Dae af verhuecht hem Jacob schoon,
En Israel is blijde.
Eer sy den Vader en den Son. etcetera. 1.
|
|