Een hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid


Psalm VIII. Domine Dominus noster, etcetera. Is eene Propheceij van het lyden, ende de Heerlijcheyt Christi, ende hoe dat hy hem een Kercke vergaderen sal, vanden onmondighen Kinderen.
Op de wijse: O Herr wer wird sein wonung han. Oft op den XV. Psalm. HEer onse Heer, hoe heerlijck is, Uwen Naem, in allen landen, Inden hemel verheuen ghewis, Ghy maect par fortse ter schanden: Vyanden, en wt der Kindren mondt, En die noch suyghen, doet ghy terstont, Uwen loff schoon verbreyden. Als ick dwerck uwer vinghren aensien, En uwen Hemel verheuen: Maen, ende Sterren: tot den lien, Mach ick dan wel segghen euen:
[Folio 7v]
Wat is de mensch? dat ghy zijns ghedinckt? En dat ghy op hem, u ooghen sinckt, Wie can hem dies, ghenoech verwonderen. Hy sal eenen cleynen tijdt sijn, Van Godt den Heere verlaten, Ghy sult hem met eeren, en ciraet fijn, Croonen schoon wtermaten: Ghy hebt hem ghmeaeckt een Heere sterckt, Ouer alle uwer handen werck, En die gheleegt onder zijn voeten. Ossen, Schaepen, Tghedierte op t velt, De Voghelen, inde lochte, Hebt ghy al onder hem ghestelt, Die Visschen, oock vanghen mochte: Soo inde Zee, veel swemmen seer, Daer ouer regiert, oock Godt de Heer, Hoe heerlijck is synen name? Eer sy den Vader en den Soon. etcetera. 1.