Een hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid
(1565)–Anoniem Hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid, Een–
AuteursrechtvrijOp de wijse. Es seind doch selig alle die. De welcke is den C XIX. Psalm.ICk wil dancken, den Heere mijn,
Wt gheheelder herten wil ick zijn,
| |
[Folio 8r]
| |
Wonderlijckheyt vertellen:
O. Hoochster Godt ick wil vrolijck,
Uwen naem prijsen, blydelijck,
Want te rugghe doet ghy vellen:
Mynen vyandt, voor u aenghesicht,
Gheuallen is, ter aerden ligt,
Ghy hebbet hem vergolden:
Want mijn saec hebt ghy, gemaect gheel slecht,
Ghy sidt opden stoel, en oordeelt recht,
De Heyden, hebt ghy ghescholden.
De Godloosen hebt ghy doen vergaen,
En haren naem soo wtghedaen,
Datmen hem niet meer en ghedincke:
Dat sweert der vyanden, heeft een eyndt,
Hun Stadt is verdoruen, en ghescheynt,
Eewlijck hebtse laeten versincken:
De ghedachtnis, vanden Godloosen al,
Is met hun vergaen teenemael,
Maer de Heer die blijft eewelijck,
Die synen stoel, heeft tordeelen bereyt,
Hy oordeelt deerd, met rechtueerdicheyt,
En regiert het volck oprechtlijck.
Der Armen bystandt, is de Heer soet,
In ancxt, noot, hun bescherming goet,
Dies sullen op u Heer hopen,
Die uwen naem, kennen te recht,
Want ghy en verlaet niet den knecht,
die u heeft nae gheloopen:
| |
[Folio 8v]
| |
Prijst Godt, want hy is in Sion,
En vercondicht den volcke schoon,
Sijn doen, en zijn ontfermen:
Hy ghedenckt en vraecht nae hunlieder bloet,
Daerom hy oock niet vergeeten en doet,
Dat roepen vanden Armen.
Sijt mijns ghenadich, en aensiet gendt,
Onder mijn vyanden, mijn allendt,
Ghy die my hebt op gheheuen:
Wt de poorten vanden grimmighen doot,
Op dat mijn stemme, vertelle bloot,
Uwen lof binnen mynen leuen,
Inden poorten, vanden Dochteren Zyoon,
Dat ick blyde ben, om u hulpe schoon,
Maer de Heyden, die zijn gheuallen,
In hun gracht, die sy graefden fijn,
Met hun selfs nedt, sy gheuanghen zijn,
Dwelck sy my spanden alle.
Soo bekent men, dat de Heer recht doet,
Maer guangen is de Godloos, met zijn voet,
Int werck van synen handen:
De Godloosen, die moeten altemael,
Ter hellen sincken, en oock al,
De Heyden, in shelsche banden:
En die daer vergeeten, Godt den Heern:
Maer die hem tot den Armen sal keern,
En dien, niet en laet vergheeten,
Want der allendighen hope goet,
| |
[Folio 9r]
| |
Eewlijck niet verloren, blijuen en moet,
Maer twordt hun rijcklijck toegmeten.
Dat doch de menschen (O Heer toesiet)
Douerhandt gheensins en crijghen niet,
Maer laet verordeelt werden:
Alle Heyden, voor u aensicht recht,
Datz all bekennen u ordeel slecht,
Die daer woonen hier op eerden:
O Heer, hun eenen leeraer sedt,
Dat sy moghen kennen uwe wedt,
En prijsen uwen naemen:
Dat al de vyanden, en heyden fijn,
Bekennen, dat sy maer menschen en zijn,
En ghy maer alleen Godt. Amen.
|
|