Haerlemsche eerlycke uren, bestaende in korte sin-spreucken, kloecke antwoorden, en vreemde bejegheninghen

Aen de gemeene geruchten, is veeltijts wat aen.

DE Geleerste plachten te seggen: Een Vrou is een onvolmaeckte Man. Phoroneus den Wetgever dit wel wetende, om hy mede een onverstandige had, seyde op sijn Sterf-bedt: Ick had alle geluck en mijns Hartsen wensen gehad, indien ick maer sonder Vrou waer geweest. Cicero selfs weygerde sijn Suster ten Huwelijck aen Hirtio die haer versocht, te geven, na dat Terentius daer al

[p. 151]

een Blaeutje aen geloopen had, seggende: Dat een Wijs Man de Studie en 't Hooft van een Vrou qualijck te samen konde waer nemen. Den Goddelijcken Plato gevraegt, of het een Wijs Man voegde een Vrou te trouwen? Antwoorde: Als ghy alleen u niet kont behelpen, dan neemt de Vrou op u Schouderen, en leert of zy daer gy op hoopt, u soo dienen sal als gy meent. Andermael gevraegt wanneer het best te Trouwen waer? Seyde: In jongheyt gants niet, en in zijn Ouderdom nimmermeer. Socrates seyde: Van 3. quade saken ben ick bestreden geweest. 1. Van de Scholieren. 2. Van Armoede. 3. Van een quaet Wijf. De eerste 2. daer van ben ick somtijts vry van, en heb voor een tijt rust: Maer van mijn Vrou, die my geduyrigh by blijft, ben ick onophoudelijck gheplaeght. Daer om seyde hy: O! Jongelingen, de Vissen buyten 't Net, en het Paert buyten de Baellie, soo lang die achter haer niet geslooten zijn, zijn sy vry: Indien ghy oyt u Vrijheydt houden wilt, siet wel toe, dat dit u niet en ghebeurt.