Haerlemsche eerlycke uren, bestaende in korte sin-spreucken, kloecke antwoorden, en vreemde bejegheninghen

Sic & ita veritas est.

THales als men hem vraeghde, hoe verre de waerheyt van de Logen was, antwoorde, Soo wijt als d' Oogen van de Ooren: Oordeelende, dat getrou te sijn tusschen de twee Sinnen lach, 't Oor mocht vervalscht worden,'t Oogh bedroogen: Maer de saeck in der daet tastende, kost men noyt verkeert hooren noch sien.