Wel gebieden, maeckt goede Heeren, en vrundelijcke Knechten.
PLato had veeltijts in de mont, datte Republijcken geluckig waren, daer de Wijsheyt 'tgebiet, en de Regenten in kennisse en verstant lust hadden. Timotheus af-gevraegt, wat onderscheyt datter tusschen 't Ampt van een Keyser, en dat van een Orateur was, antwoorde: So veel als tusschen Oorlog en Vrede. Alphonsus had 't gevoelen, dattet veel arbeyt was om Generael over een Leger te sijn, maer dattet noch al veel meer was, te wesen een Leydtsman en voorganger onder de Burgeren van alle deughden en fraeye manieren. Maer seyde Socrates, alle toch dese Regenten slachten de Vremdelingen op de Wegen: Zy doolen alle in veele, en seer lichtelijck.
Auteursrechtvrij