Haerlemsche eerlycke uren, bestaende in korte sin-spreucken, kloecke antwoorden, en vreemde bejegheninghen

[p. 54]

Des Lants gewoonten doen de sonden vergeten.

EEn Vorsten Raet uyt Hoogduytslant, nam des Vorsts Hof-Predikers Dochter tot sijn Vrou, op wiens Bruydloft oock den Vorst verscheen, en dede na de Duytze maniere groote Vereeringhen, doch hy was daer nevens oock geheel droncken. Den Hof-Prediker als Vader van de Bruyd, bedanckten den Vorst seer voor de Gaeven, en bysonder om dat hy met syn Ed: presentie de Bruydt-loft had gelieven te vereeren, en aldaer so vrolijck geweest; soo dat seyde hy, ick sulckx ten Iongsten daeghe sal weten te roemen, verhoopende, datte Heer hem daer voor d' Eeuwige blijdschap soude laeten genieten: Eene der Hof-Jonckers hier by staende, seyde tot den selven Prediker: Wel Heer wat sal ick dan verdient hebben? want ick heb soo vlytich mede gesoopen, en meer als den Vorst? Hier stont den Prediker verstelt, want hy had geen gaven mede gebracht. Als men te Hamburg komt, en in 't Schippers Gilde wil treden, moet men een treffelijcke Beker uyt drincken, die gemaeckt is Anno 1401. op de twee Zeerovers Stortenbeker en Geerdeken Michiel, en dat ghedaen zijnde, werden hun naemen in een Boeck op-geschreven: Diergelijcke Usantien heeft men te Bacherach, en niet alleen in veele

[p. 55]

Duytsche Steden, maer oock de Schippers, om drinck-gelt te verkrijgen, willen voortaen door hare ongeschicktheyt, geen Passagiers door de Sont, na Noorwegen, Spangen, Vranckrijck, of elders laten passeeren, of daer moet met dreygement van onder de Kiel of in Zee gedoopt, het Bedelaers gelt op staen, dat is, drinck-gelt voor de Schippers, en de Natgierighe Matroosen: En daer om is het geen wonder dat dese, die so vochtigh van Natuere zijn, soo licht met haere Schepen en Meesters Goederen dagelijckx soo veel met te gronde te gaen, moeten suypen, dat sy noyt meer en behoeven: Die het pericul bemint, vergaet'er in.