Haerlemsche eerlycke uren, bestaende in korte sin-spreucken, kloecke antwoorden, en vreemde bejegheninghen

Een Eedt is langer niet een beet.

EEn Amptenaer in Meckelenburg nieu aengekomen, wilde met al de Boeren rekenen: Hy vorderde van haer alle de restanten: Sy alle verklaerden, geen gelt schuldich te zijn: Den nieuwen Amptenaer seyde: So moet gy my een Eed doen, dat ghy by Godt belooft den Ouden Amptenaer tot op heden alles voldaen te hebben: Dit deden sy sonder tegen-segghen: Hy hun lichtvaerdicheyt siende, seyde: Cameraets, ghy en hebt niet verstaen, wat ghy geswooren hebt, deshalven, ghy moet my eenen anderen Eed doen, en eer geloof ick u niet, daer om segt

[p. 56]

my dit naer: Indien ick onsen ouden Amptenaer niet de schult die wy onsen Vorst de voorgangen Iaren schuldich waren, voldaen hebben, soo geve Godt, dat strackx na desen, alle mijn Paerden, Koeyen, Swijnen. en alles wat ick levendich hebbe, doot neder vallen, en sterven: Daer stonden de Boeren verstelt, en seyden: Neen Heer Amptenaer, dat konnen wy niet seggen, en willen liever noch eens geven. Doen sach hy datse liever God haren Heere, als de Beesten haer voedsel, om tijdelijcke welvaert (dat leyder so veel gebeurt) verswoeren.