De Gids. Jaargang 149(1986)– [tijdschrift] Gids, De– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 757] [p. 757] Miriam Van hee Vijf gedichten van de Mariannenplatz naar de overkant: gesloopte panden of wat daarvan nog rest behangpapier, de plaats waar de leidingen zaten de holte waar de kolenkachel stond de vragen die zij zich daarbij stelt: hoe het voor de oorlog was waar het bed stond waar de tafel en alles wat daartussen lag van de Mariannenplatz naar de overkant dat is niemandsland waarachter straks een raam wordt geschilderd een leiding gedicht en porseleinen winterlicht de kamer binnenschuift [pagina 758] [p. 758] onopgeloste gebieden tussen spoorwegbermen dat we zien wat we nalaten in het voorbijgaan lege fabrieksruimten met oogkassen, gras wat ooit een tuin was een sjaaltje met stippen roestig metaal dat onderweg was brug te worden, hulpconstructie, spoor ooit werf, nu landschap, gewoonte [pagina 759] [p. 759] hoe het niet juist was wat we deden en zegden daar kwamen we enkele dagen mee rond tot we het weer en harder deden dan sliepen we niet dan hoorden we locomotieven rijden hoog op de bermen zonder gevolg met bestemmingen die wij niet kenden en het hielp niet de ochtend werd door ons herkend zoals het glas door de drinker [pagina 760] [p. 760] vanuit de bus zie ik hen wachten aan de overkant hij, ademhalend, op het punt iets te beslissen, zij ergens niet naar kijkend en tegelijk het sneeuwen dat begonnen is daartussen en daaroverheen als plots de bus het kruispunt oversteekt en ik mij aan iets vast moet kunnen houden want waar ik kijk verlies ik uit het oog houdt alles op waarom het ooit begonnen was zo ook het sneeuwen [pagina 761] [p. 761] hij werd gevreesd want hij sloeg alle kanten uit dat was omdat hij bang was en wantrouwig, het laatst verwondde hij zijn zoon waarna hij redenen en spijt probeerde te verenigen in een omhelzing op het tapijt waarna hij eeuwen oud werd en waanzinnig en hem dat lukte want gevreesd maar toch met veel begrip op doek gebracht niet als tsaar of overwinnaar maar opgesloten in het donker zinkend schip van zijn vergissingen, nog biddend om terugkeer van het leven in zijn zoon die hij geen zoon kon laten zijn (Bij een schilderij van I. Repin, ‘Ivan de Verschrikkelijke en zijn zoon Ivan’, 1882-1885) Vorige Volgende
Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd