[Zondagmiddag 21 september...]
Zondagmiddag 21 september kon ik voor het eerst het nieuwe Muziektheater in Amsterdam aanraken. Een grote gelukservaring. Ik keek omhoog langs de gevelwanden en had de indruk een delicaat gemarmerd doosje te zien waarin een fraaie schelp lag. Decorarchitectuur, waarvan er in Nederland helaas te weinig is. Geen tent, kraal of hut, die tot gebouw is geworden, maar een hulsel óm een gebouw, waarmee exact de functie van een muziektheater is uitgedrukt: iets dat een voorlopige scheiding aanbrengt tussen de wereld en de wijze waarop die wereld in het kunstwerk wordt verbeeld. Dat die scheiding in dit geval voorlopig is, blijkt uit de majestueuze entree, die zo ongebruikelijk is in het moderne Nederland, waar de ingangen van grote publieke ruimten soms niet te onderscheiden zijn van die van wasserettes en rijwielstallingen, áls ze al te vinden zijn. Ook in dit opzicht is het Muziektheater een
statement. -
pc 
Auteursrechtelijk beschermd