De Gids. Jaargang 149

[p. 373]

Manuel Kneepkens
Drie gedichten

De schrijver

De middag speldt een enkele hagedis
aan de muur

/ 'n broche van smaragd

's avonds sukkelt een pad langs de laurier
/ een jichtige

wrattige kerkvorst

pas 's nachts komen gods prachtigste rovers
- klokslag zonsondergang -
3 vleermuizen
zwenkend
langs 't Heelal

(tsjirpend van krekels)

- net Stukas -
van mug naar vlieg naar mot... en heen en terug

Musketiers

met radarsnuiten

verduisterend de Pleiaden met hun zwarte naaktheid

vliegend de melkweg naar de strot
opdat een

twee sterren

vallen

op 't papier

van een Blinde

[p. 374]

Zwarte zwaan

Een zwarte zwaan is niet doodeenvoudig
't negatief

van een witte

dat komt door 't sierlijk rood van z'n poten...

Alsof in venetiaanse ijssalons
Condottieri

uit de Renaissance, aandoenlijk

aardbeienijs staan klaar te maken voor hun Sorbets

Liefste, herinner jij je

nog die kok uit Bocaccio

die met z'n koning 's ochtends reed naar de plas...

alwaar Hij - Il Principe -
in z'n handen klapte:

‘Hop! Hop!’

& van alle kanten vlogen de kraanvogels op
allemaal op twee

statige onderdanen

niet een
op een...?

dat rood onder de roden!

[p. 375]

Amor fati

De engel Metro rijdt me naar m'n huis /

Daar is de Engel voor Dag & Nacht nog op
zij vouwt het avondblad dicht

/ of zet de TV af

Dan gaan wij samen naar boven

/ waar onze Putti's slapen

verward

in de wingerd van hun dromen

/ een sappige duim in de mond

& in een laatste helder moment zie ik
hangen

aan het plafond, ondersteboven, 2 stucco vleermuizen,

Benito Mussolini

& Clara Petacci: de dertiende

en de veertiende engel: Die van ons noodlot

lief te hebben / in de 20ste - in de eeuw van de dood

/ met Gandhi als broze toegift...