De Gids. Jaargang 149

[p. 371]

J.H. van Dijk
Twee gedichten

Brief uit de sind club

hier in karachi
met de beer zonder bellen en rinkels
de ongelikte op de drempel
met de wind die hoest
en rochelt tegen de deuren
met zijn stank van dode
en gezwollen honden
zitten de kraaien in karkassen
aanmatigend op het dak

ratten vluchtig op zachte voeten
rimpelen door de goten
op zoek naar ieders nageslacht

zonder aalmoes ligt in warme hopen
bijna iedereen
melaats op straat
de vijfde lofzang 's avonds
wekt in sloppen
de slaap in flarden af
en het dagelijks stof
strotvol vult gretig
en bedachtzaam de wonden
tussen de maden
met vliegen op

zo valt langzaam en vredig
telkens de nacht

en telt er
bedachtzaam de tel van mijn tredgang

[p. 372]

Soms in koele woede

staat de wind
in wikkels achter het raam
en lispelt sluw in reten en in scheuren

fluisterend tussen struiken en heesters
doorzoekt hij de tuin
maar eenmaal over de muur

raaskalt hij
een vader van zwangere dochteren
over de vlakte

bespringt een alleenstaande
furie en krijst en gilt
tot hij heel heet zijn stof

loslaat achter de bossen
en leeg als een varkensblaas
in november

uitvlaagt
over de vijver
van een veeg gesticht

daar diepgelukkig neerligt
in de rimpels
van het even vege tegenlicht

om straks weer ergens anders
in koelen bloede
in te gaan