De Gids. Jaargang 127

[p. 228]

Hendrik van Teylingen | Van terug

Van terug
(oud zijn en staren)
hoont hij het schamele.

Reeds gaat het gerucht
dat hij kout met een dame,
hoopt op haar dwaasheid.

Dicht bij een brug
over rouwend water
woont ze en raaskalt.

Boven zijn rug
van louter graten
wierookt haar adem.