De Gids. Jaargang 127

[p. 148]

Victor E. van Vriesland | Drie gedichten

Lag hij in de tuin te slapen
- Veelgeloofde geelgeloofde tuin -
Met wat zonlicht op zijn slapen,
Op zijn kruin?
Weer komt hij uit lichte dreven
Aangedreven,
Ach, naar 't laat seizoen en tuimelt weer in 't leven.

Jij spreekt, ik luister je gezicht op.
De bijen van je ogen zijn bezig
Mij te steken met pijn
En te leven met honing.

Eenmaal in mij opgetast
Lag mijn duister als verborgen goud.
(Ik wist niet hoe ik die gevonden schat
Moest hoeden.)
Ik weet zo goed waar het gebleven is.
Zodra ik het wil vertellen
Ben ik het vergeten.