De gheestelycke vryagie
(1624)–Anoniem Gheestelycke vryagie, De– Auteursrechtvrij
[pagina t.o. 275]
| |
Euge puer, rosis pinge,
Latus hoc, et illud cinge,
Totum cinge corculum.
Sparge fœtus verni roris,
Sparge totam meßem Chloris :
Sternis tibi lectulum
| |
[pagina 275]
| |
Noch een schoon ghebedt naer de communie oft om onder de Misse te lesen. | |
Hier begheert de Bruydt oft Christen ziele, meer ontsteken te zijn in de liefde haers Bruydegoms.De 36. Figure.O ouerwonderlijcke hooghe, afgrondighe Godtheydt! o ouersoeten liefhebber der suyuere herten! ontsteeckt toch mijn herte, doorschijnt ende verlicht toch nv alle mijne binnenste, met den hooghen, Ga naar margenoot+ klaeren, heeten, vierigen, soeten, sachten, vrolijcken brandt uwer ondenckelijcker, onwtsprekelijcker, afgrondigher, onghemetender, eeuwigher, goddelijcker liefden: op dat mijne binnenste, al berrende, ende door-vlammende, opdringhende, ende springhende wt begheerlijcken ende krachtighen gheweldt van uwen soeten reuck ende smaeck, ghedreuen, gheleydt, ende inghetoghen werden al bernende ende smeltende in uwe ouerwonderlijcke, ouersoete, leuende fonteyne: die daer oueruloedich is van de alderschoonste ende aldersoetste | |
[pagina 276]
| |
ghenoechten, blijdschappen, ende weelden: Ga naar margenoot+ daer alle reyne herten ende begheerten in vermaeckt ende versaet werden. O aldergrootsten beminder der reynder herten, geweerdicht my dit te gheuen, ende alle die my beuolen zijn: op dat ick mach wesen een geheel offer voor v, naer v wel-behaeghen. Want ick en kan in my seluen niet gheduren sonder v: neemt my toch altemael van my seluen in v: want ick my seluen altoos een belet ende hinder ben. O ouerste goedtheydt, aensiet mijn ellendich, krachtich, onghetroost, gedurich, weemoedich, ende diep roept tot v. O mijnen goeden Herder, wilt toch nv v dwaelende schaepken altijdt by v houden, ende altoos met v lijden: want ick onwetende ben. Drijft my toch: want ick traech ben. Slaet my met uwe vaederlijcke roede, ende treckt my op tot v van alle aerdtsche dingen: vernedert my onder v, ende onder alle creaturen. Vervaert my, dat ick v vreese: als eenen rechtueerdigen Ga naar margenoot+ Rechter. Vertroost my, dat ick in mijne bedroeffenisse niet en vergae. Verbrandt my in't vier uwer goddelijcker liefden. Verdrinckt my in de zee van uwe ongronderloose bermherticheydt. O ghetrouwen beminder! o bermhertighen broeder! laet my toch altijdt met v vereenicht zijn, soo sal ick wesen wt alle pijn: want mijnen gheest en mach niet rusten, dan in uwe | |
[pagina 277]
| |
Goddelijcke omhelsinge. O milden geuer! o aldergrootsten yueraer der zielen! o onbegrypelijcke goetheydt! ghy en zijt niet yet Ga naar margenoot+ datmen verstaet: maer dat alle sinnen ende begrypen te bouen gaet. O door-schijnenden aldergetrouwtsten minnaer! laet my gheheel in v ouergaen, soo is mijn treurich roepen gedaen: soo mach mijnen droeuigen geest ontfanghen, daer ick alsoo seer na quele, haecke ende snaecke met groot verlangen: want my anders niemandt dan ghy, o aldergrootsten jaloursen Godt, vernoeghen, oft te vreden stellen en mach: soo moet ick Ga naar margenoot+ naer v quelen dach ende nacht tot dat ghy mijne begheerte voldoet. O goeden Iesu, Bruydegom mijnder zielen, ick arme sondighe creature, die niet weerdich en ben v te noemen: bidde v oodtmoedelijck, wilt my toch altoos, ende alle sondaren aensien met de oogen uwer bermherticheydt: want ick altoos een sondaer oft sondersse ben in uwe tegenwoordicheydt. O Heere 'ten is v niet verborgen, dat ick een rouwich sondaer oft sondersse ben: ende den rouw oft leedtwesen en hebb' ick niet sonder v: ghebenedijt moet ghy daer van inder eeuwicheyt zijn. O mijne blijdschap, wanneer sal ick komen, ende my voor v veropenbaren in uwe Ga naar margenoot+ glorie? want ick en sal niet versaet worden: voor dat uwe glorie my en veropenbaere, Ga naar margenoot+ Amen. |
|