De fragmenten van de Limburgse 'Floyris en Blantsefluor'

Fragment 10: De list met het gebedenboekje

[........] andirs wesen.
Sie hat al dise nach[t ... ⁺
..............]ken,
dat gir leven mueten.
Nů i[................
......] soldir daren. ⁺
[Dit] is die rehte war[heit. ⁺
........]heine smaheit.
D[i]e [am]miral spra[c ...:
.......................]
It getímet wale g[n]uge. ⁺
Solic n[................⁺
e]ren Got gůeten
da[t] her leven muete[.
...] worten sweic.
Die juncvro[we ...
.......... ca]mere ⁺
dar sie vant tesamene
B[lantseflůr ende Floyris.]
Sie sprac: ‘Gir ne sit ne bor wis
sa[....................
....] grot tumpheit
dat [....................]

Vertaling

[........] anders wezen.
Ze heeft de hele nacht
[......]
dat u moge leven.
Nu [................]
[......] moet u deren.
Dit is de absolute waarheid.
[........] geen hoon.
De emir zei:
[.......................]
Het betaamt uitstekend.
Moet ik [................]
haar goede God
dat hij moge leven.
[...] woorden zweeg.
De jonge dame [...]
[..........] kamer
waar ze Blantsefluor en Floyris
samen aantrof.
Ze zei: ‘U bent niet erg wijs
[....................]
[....] grote domheid
dat [....................]

+ 205-207 Cloris bedenkt (ook in het Frans) een smoes om de afwezigheid van Blancefloer uit te leggen, die de emir eigenlijk ’s ochtends bij het opstaan moest dienen. Het meisje zou zich verslapen hebben, omdat ze de hele nacht in haar [gebeden-]boek gelezen zou hebben voor een vreugdevol leven van de emir. Vgl. A, v. 2549: ‘Tote nuit a liut en son livre/ que a joie peüssiés vivre [...]’.

+ 209 ‘daren’. Variant van ‘deren’, schade toebrengen, leed aandoen, verdriet doen, deren. De samenhang is in dit verminkte fragment onduidelijk. Steinmeyer stelt voor: ‘laten’ in plaats van ‘daren’.

+ 210 In het Frans vraagt de emir of het waar is, wat Cloris beaamd. Vgl. A, v. 2553: ‘Es çou voirs, Gloris? Sire, oïl’. (Vert.: Is dat waar, Cloris? Ja, heer).

+ 214 Vermoedelijk spreekt de emir hier zijn waardering voor Blancefloer uit, die als echtgenote goed bij hem zou passen (214: ‘It timet wale’), van ‘getemen’, Duits geziemen. Vgl. A, v. 2555-2556: ‘Bien doit estre cele m’amie/ que veut que j’aie longe vie!’ (Vert.: Zij verdient het om mijn vriendin te worden die wenst dat ik lang leef).

+ 215-217 Deze verminkte verzen zijn moeilijk te begrijpen. Spreek de emir hier over de christelijke ‘goede God’ tot wie eerder al de torenwachter in v. 127 zich richtte (‘Rike Got, die gůte’)? V. 217 (‘da[t] her leven muete[. ’) herhaalt de (door Cloris verzonnen) bede van Blancefloer dat de emir lang moge leven (vgl. v. 207: ‘dat gir leven mueten’). Maar wie spreekt er?

+ 220-226 Cloris (‘sie’) gaat in TR terug naar de kamer waar ze Floris en Blancefloer aantreft. Zij zegt haar vriendin de waarheid over haar plichtsverzuim. Deze passage ontbreekt in het Frans.