De fragmenten van de Limburgse 'Floyris en Blantsefluor'

Fragment 9: Floyris met Blantsefluor herenigd

[Blant]seflůr ende Floyris.
Wale troste sie vro Cloris. ⁺
Dar satten die kinde ⁺
ende reden van minnen
ende hatten blitscap vil grot. ⁺
Si ne gedahten dů necheiner not.
Cloris der twier wale plag.
Die spise, die man en gaf, ⁺
die teilden sie te hope
mít vrowede vil grote.
Die kinde lagen al die naht ⁺
mit vil grotir blitscap.
Sie vergaten allis seris
ende des manicfalden ledis,
die sie hatten geliden
er sie te hope waren comen.
Vander groten lieve
vil lutil sie gesliepen. ⁺
Des andern morgenis vil frů
Cloris sprac Blantseflůre to:
‘Juncvrówe lieve, ⁺
stat up, wie solen dienen
den coninge, unsen heren,
alse wie [...........]

Vertaling

Blantsefluor en Floyris.
Vrouwe Cloyris sprak hen moed in.
Daar zaten de kinderen
en spraken over liefde
en waren zeer verheugd.
Aan enig verdriet dachten ze toen niet.
Cloyris zorgde goed voor de twee.
Het eten, dat men hen gaf,
dat deelden ze samen
met heel veel vreugde.
De kinderen lagen de hele nacht
heel blij bij elkaar.
Ze vergaten al het verdriet
en het vele leed,
dat ze geleden hadden
voordat ze bij elkaar waren gekomen.
Door de grote liefde voor elkaar
sliepen ze maar heel weinig.
De volgende ochtend zei
Cloyris heel vroeg tegen Blantsefluor:
‘Lieve jonge dame,
sta op, we moeten
de koning, onze heer, dienen,
zoals we [...........]

+ 181 ‘trosten’: helpen, steunen, bemoedigen; ‘vro’, vgl. aant. bij v. 164. In het Frans bedient Cloris de gelieven zowel met hun eigen eten als met het hare (A, v. 2505-2506: ‘et de lor mangier et del sien/ les sert Gloris [...]’).

+ 182 ‘kinde’. Kinderen, maar hier: jonge mensen.

+ 184 ‘blitscap’. Het hs. heeft ‘bitscap’. Van Oostrom 2006, 177 vraagt zich af: ‘Was hij [de kopiist] eerder een man van het gebed dan blije hoveling, en nog weinig geverseerd in het neerpennen van profane teksten?’ Het woord ‘bitschap’ treffen we niet in het MNW aan. We zien in ‘bitschap’ een verschrijving van de kopiist, vgl. correct v. 114: ‘blitscap’.

+ 187 Vgl. A, v. 2500: ‘ensamble mangierent et burent’. (Vert.: samen aten ze en dronken ze).

+ 190 In TR wordt over één nacht gesproken, in het Frans duurt het geheime verblijf van Floris in de haremtoren vijftien dagen. (A, v. 2499: ‘Quinze jors’).

+ 197 ‘vil luttel’. Heel weinig, maar kan ook opgevat worden als litotes: helemaal niet.

+ 200-203 In het Frans roept Cloris in de ochtend Blancefloer. Die antwoordt dat Cloris maar alvast moet gaan, zij zal later komen. (A, v. 2542)