Stefaan van den Bremt
Eersterangsdichter uit Franstalig België
Vertaler Bart Vonck laat de Nederlandstalige lezer met François Jacqmin een eersterangsdichter ontdekken uit een gebied dat zo dicht aan ons grenst dat we het nauwelijks opmerken: Franstalig België. Je zou Jacqmin kunnen vergelijken met de Argentijnse dichter Roberto Juarroz: in beide gevallen gaat het om filosofische dichters, maar terwijl voor Juarroz de dingen uit het alledaagse bestaan een springplank zijn naar het metafysische, neigt Jacqmin naar een postmodern scepticisme dat de taal ziet als een slang die in haar eigen staart bijt. In beide gevallen wordt door de dichter gebruik gemaakt van een eenvoudige taal en een anekdotische aanleiding. De vertaler noteert in zijn nawoord: ‘Het gedicht moet dus verhalend zijn, in de traditie van de fabel. Het gedicht is een miniatuurvertelling die ook in de vorm bij de filosofie te rade gaat. Het gedicht is een “tautologie”, “c'est-à-dire l'affirmation répétitive, la confirmation insécable, le retour du même au même, l'infatigable évidence qui provoque à a fois l'espoir et le désespoir de l'intelligence”(...).’ De vertaling van Bart Vonck is soms van een superieur niveau en laat op andere momenten steken vallen; één enkele keer (op p. 24) staat er zelfs het tegenovergestelde (‘Maar in hem voltrekken zich geen grote/ revoluties.’) van wat de Franse tekst zegt (‘Mais de grandes révolutions s'accompliront/ en lui.’). Een goed redacteur had dit kunnen opmerken, maar niet alleen kleine uitgevers als P kunnen zich tegenwoordig geen goede redacteuren meer permitteren. Poëzievertalers aller lage landen, verdubbelt u tot redacteur van uw eigen vertaling!
François Jacqmin, Het Boek van de sneeuw. Uit het Frans vertaald door Bart Vonck, Leuven: P, 2002.
Auteursrechtelijk beschermd