Dits die Excellente Chronijcke van Vlaenderen

Beghinnende van Liederick Buck den eersten forestier tot den laetsten, die door haar Vrome feyten, namaels Grauen van Vlaenderen gemaect Worden [...]

¶ Hier naer volcht hoe die Hertoghe van Orliens was versocht vanden Hertoghe Phelips van Borgoengien, omme dat hem soude ghelieuen te besweerene den paeys van Atrecht.

[Int iaer.M.CCCC.ende xl]

ITem int iaer.M.CCCC.ende xl.so versochte die hertoghe van Orliens aen den Hertoghe Phelips van Borgoengien, metsgaders dattet die hertoge Phelips hem ghebeden hadde omme te nemene in huwelicke die ioncfrauwe van Cleuen, nichte vanden voorseyde Hertoghe Phelips, also ende inder manieren alst was ghetracteirt by huerlieden rade, waer vp die Hertoghe van Orlyens antwoorde ende seyde. Alle tghene datter gheseyt ende gheaccoordeirt was inden tijden dat ic prysoenier was, dat wil ic onderhouden. Ende als dese saken alsdus gheconcludeirt ende ghesloten waren, so ghinghen die voorseyde.ij.Hertoghen met haerlieder volc in den choor vander kercke van sinte Bertins, in welcke kercke was ghebrocht het voorseyde tractiet in ghescrifte, in fransoyse ende oock in vlaemsche, ende eerst in latijne, ende was daer ghelesen ouerluyt. Eerst in latijne, ende daer naer in fransoyse by eenen meester Ian tronchon eerdtschdyaken van Bruessel in Brabant present beede die Hertoghen, ende ooc eerdtssche bisschoppen ende ioncheren, ende heerlicke persoonen van poorters, ende andere officiers. Ende alle dinck ghelesen sijnde, die Hertoghe van Orlyens beloefde aldaer, ende swoer seer hooghelijck vp eenen bouck, daer in dat stont een cruycifix, twelcke hilt in sijne handen den eertsbisscop van Reymen van alle saken voorleden wel ende ghetrauwelicke te houdene het voorseyde tractiet, in alle sijne pointen, gheweert het articule, het welcke sprac vanden doot vander Hertoghe Ian van Borgoengien, want hy seyde dat hy daer inne behoorde gheexcuseirt te sijne van dier doot, ende swoer by sijnder siele dat hi daer inne noyt gheconsenteirt en hadde, maer twas hem seer leedt alst hem ter kennesse quam, aensiende ende merckende dat Tconinckrijcke van Vranckerijcke worde in

[fol. C.v.r]

meerdere dangiere dant was van te voren Ende die Hertoghe van Orlyens dit aldus gheseyt hebbende, so was gheroupen die graue van Dunoys bastaert van Orliens om te doene den eedt voorscreuen, die welcke delaeyeerde een lettel tijts. Maer terstont byden beuele van sijnen broeder die Hertoghe van Orliens hy dede oock den eedt. Ende dat ghedaen sijne, die voorseyde hertoghe van Orliens beloofde aldaer te trauwene die ioncfrauwe van Cleuen voorseyt Ende terstont daden sy daer ondertrauwe, deene met den anderen inden handen vanden eerdtsbisschop van Verbone.