hadde, ende die moort den voornoemden steden ende haren casselryen, dat en ware niet wel om scriuen. Die coninc van Vranckerijcke Phelips van Valois dit verhoorende, quam met eenen groten heercrachte omme ontset te doene die van Doornicke, maer int neder commen, siende dat dat lant van Artoys ende van Vermandoys so deerlic verdestrueirt was, ende al dat volc meest doot gheslegen vanden Inghelschen, voorwaer des Conincx moet van Vranckerijcke besweeck hem, ende hy en lach nieuwers stille dan in stercke sloten ofte in weerachteghe steden, ende dat huyt onsich vander macht vanden coninc van Inghelant, die welcke coninc van Vranckerijcke hadde gheprocureirt dat die twee cardenalen quamen omme te tracteirene van paeyse, want hi en was niet sterc ghenouch, so hem ooc wel dochte, omme te beuechtene den coninc van Inghelant ende die vlaminghen, ende aldus poochde hem die coninck omme paeys te makene met Iacob van eerdtuelde, ende met den.iij.steden van Vlaendren. Ende daer waren gherelaxeirt die sententien van verwatenesse die de coninc daer te voren hadde gheprocureirt aen den Paeus, ende daer of was een bulle, dat soe wanneer die vlaminghen rebel souden sijn yeghens haren graue, so wast ces in Vlaendren, ende dit was omme dat die vlaminghen hadden gherebelleirt yeghen den coninc voornoemt, ende den graue Lodewijc, welcke lettere in dit tractaet van paeyse voor Doornicke ghscuert ende te nyeuten ghedaen was by den twee cardenalen, want in dit ces en mochtmen gheen messe doen in eeneghe kercke binnen Vlaendren, noch yement tsacrament gheuen, noch kindren doopen, noch nyement int ghewijde begrauen. Ende dese voorseyde cardenalen vercreghen een bestandt van sinte Mattheus dage tot sint Ians messe daer naer, twelc was wel.x.maenden, met sekere beloften die hi beloefde den coninc van Inghelandt, ende die paeys wardt ghemaeckt tusschen den Coninc van Vranckerijcke, den graue Lodewijc, ende den ghemeenen lande van Vlaendren vp condicie dat die coninc liuereren soude dye bullen voor doornicke, binnen.xiiij.daghen, ende dat doen becondeghen al Vlaendren duere, dattet niet interdict noch in tverwaet en ware. Ende voordt dat die coninck van Vranckerijcke ende Lodewijc vergheuen souden den vlaminghen al tghene, dies si hem beeden mochten mesdaen hebben, yegens haerlieder hoocheyt ofte heerlicheden, ende vp dese condicie was die bulle gheschuert, alst voren gheseyt es Ende corts daer naer soe trac die coninck van Inghelant te sinen lande, ende die coninck van Vranckerijcke naer Parijs, ende corts soe quam die graue Lodewijc int lant. Ende aldus so was Doornicke ontset ghedaen sonder groot grief vander stede, maer die graue Lodewijc in Vlaendren sijnde, dye drie steden onderwonden hem vanden regemente vanden lande van Vlaendren, ende si hilden die ballinghen binnen den lande. Ende omme dat die graue Lodewijc niet en mochte hebben dat regement vanden ontfanghe te sijnen wille, hi liet Vlaendren ende trac in Vranckerijcke
¶ Item int iaer.xiijc.ende.xliiij.in tbeghinsel vanden iare, omme dat die van poperinghe maecten lakenen ghelijc dye van yperen, ende conterfayten hare lakenen, so ghingen die van ypre ghewapender hant, ende maecten eenen Ian van houtkercke hueren capyteyn, ende ghinghen vp die van Poperinghe, ende die van poperinghe maecten Iacob bets haren capiteyn, ende ghinghen te ghemoete die van Ipere. Daer was seere gheuochten, maer die van Poperinghe bleuen tonder, ende Iacob bes haren Capiteyn was daer doot ghesleghen van die van ypre, ende vele van Poperinghe warer gheuanghen, ende typre gheleet.