Een devoot ende profitelyck boecxken
(1889)–Anoniem Devoot ende profitelyck boecxken, Een– Auteursrecht onbekend
[pagina 260]
| |
No. CCXXVII.aant.1.
Een vrolijc nieuwe liet
This beter wat dan niet
In Bethleem yst ghesciet
Dat kindeken dat Iesus hiet
In armoeden ende in verdriet
Somen daer mach aenscouwen
Al in so groter couwen
2.
Coninck van groter macht
Ghesproten wt dauids geslacht
Hi is so langhe verwacht ||
Nu leyt hi al ongheacht
Al inder duyster nacht
Hi is nu knecht gheboren
Die groote heer was te voren.
3.
Dat costelijc kindekijn cleyn
Ghegeuen ons ghemeyn
Der werelt heere alleyn
Die moeder is maghet reyn
Ick segghe v dat certeyn
Grote coude heeft hi ghedragen
Met tranen mocht bijt claghen
4.
Daer waren menich winden stoot
Rijm/ haghel/ drifsneeu groot
Dat kindeken lach daer al bloot
Sijn ledekens waren roor
Peyst hoet der moeder verdroot
Dat si hem niet en mocht winden
In veyskens wollen oft linden.
5.
Wat armoede most daer sijn
Daer dat soete kindekijn
Van conde leedt grote pijn
Maria maghet fijn
Daer en was gheen sonnescijn.
Noch vier om bi te wermen
| |
[pagina 261]
| |
Mensche laet v des ontfermen
6.
Ioseph suyuer vat
Verdriet hebdy ghehadt
Als ghi moste liden dat
Dat Maria opter aerden sat
Met soe costeliken schat
In sulcken couden weder
Bi twee stomme beesten neder
7.
Wt vrienden ende maghen
In soe couden daghen
Ghi en mochtes niemant clagen
Ghi hebt die sorghe ghedragen
Voer die int kinderbedde laghen
Dat kindeken met sijn moeder
Ghi waert haer trou behoeder
8.
Dat weder was seer cout
Dat kindeken en was niet out
Daer en was torf noch hout
V sorghe was menichfout
Cleyn was v siluer v gout
Want ghi den cost ghinct halen.
Hoe mocht ghijt al betalen?
9.
Dat kindeken teer van leden
Dat bouen is in vreden
Na die ioetsche seden
Woudet sijn besneden
Daer si hem grote pine deden
Sijn bloet wilde hi ons gheuen
In sinen soe ionghen leuen.
10.
Hoe heeft hi ons bedocht
In sijn heylich herte gheknocht
Een groot wonder ghewrocht
Heerlijck is hi versocht
Hem is groot offer brocht
Gout/ wieroock/ ende myrrhe ||
Sij vonden hem bider sterre
11.
Laet ons te Bethleem gaen
Die met sonden sijn beuaen.
Ende voer dat cribbeken staen
Ende weenen menighen traen
Gods toorn is al ghedaen
Hi en sal ons niet verdoemen
Als wij ten ordeel sullen comen.
|