Een devoot ende profitelyck boecxken
(1889)–Anoniem Devoot ende profitelyck boecxken, Een–
Auteursrecht onbekend
[pagina 225]
| |
No. CXCIII.aant. | |
ℂ Op die selue wise. ||1.
OCh ligdy nu en slaept
Met ongheruste sinnen
Staet op ende wert ontwaect
In goddeliker minnen
Ende wilt der werelt vlien
Tot Gode suldy comen
Leert hem altijt ontsien
Ende ghebruyken sijnre bloemen.
2.
Wie doet mi daer vermaen
Het dunct mi vreemt om horen
Doet mi doch dat verstaen
Waer toe ick ben gheboren
Der werelt minne heeft mi
Soe ouer wel becomen
Met goeder herten vri
Soe minde ic haer bloemen.
3.
Och siele wilt verstaen
Ist dat ghi God wilt kinnen
Sijn gratie wilt ontfaen
Ende hem alleene minnen
Hi en sal v laten niet
Om v is hi hier comen
Ende hoeden voer verdriet
Ende ghebruycken sijn bloemen
4.
O suyuer wijngaert ranck
Verciert met schonen druyuen
Sijt mijnder sielen dranck
Wt v so mach si suygen
Melck/ honich/ ende wijn
Daer si bi mach becomen
Och hoochste medicijn
Deylt haer van uwen bloemen.
5.
Mijn alder liefste kint
Dat ick met herten minne
Gheeft mi tot een present
Dijn herte ende dijn sinnen
Dijn loon sal wesen goet
Hi sal v wel becomen.
Lijdt gaerne suer en soet
Ter minnen der hoochster bloemen
6.
Ick mach wel droeue sijn
Ende met herten trueren
Dat ick die gratie dijn
So langhen tijt heb verloren
Mocht icxse weder ontfaen
Ick soude tot v comen
Ende nemmermeer van v gaen
Ter minnen der hoochster bloemen
7.
Och reyne herten fijn
Wilt doch v trueren laten
Gaet totten medecijn
Tot uwer sielen baten.
Sijn armen sijn ontdaen
Ghi sijt hem willecome
Hi wil v gheerne ontfaen.
Ende deylen van sijnre bloemen
8.
Ick dancke v menichfout
Heer van uwer minnen
Ick bekenne mijn schout
In minen gront van binnen ||
| |
[pagina 226]
| |
My beteren wil ick nu
Wat mi mach ouer comen
Dat ick altijt bi v
Ghebruycke uwer bloemen
|