Een devoot ende profitelyck boecxken

[p. 216]

⁺

+ Fo. C.ij.^v-Fo. C.iij.^r

N^o. CLXXXIV.aant.

ℂ Dit is die wise van Hoe lustelijc is ons den coelen mey gedaen.

1.
Hoe schone ende ghenoegelijc is ons des crucen mey ghe || daen
Het spruyten ghelu bloemkens aender groender heyden
So wie met druck met liden is beuaen
In Iesus wonden mach hi hem gaen vermeyden vermeyden
2.
Die mey die is al biden wech gheset
Op eenen berch ende die staet alsoe hoghen
Om dat een yeghelijc soude sonder let
Deu soeten cruycen meye aenscouwen moghen.
3.
Nu fiet des meyen tacken wt ghespreyt
Ende bloeyen schoon ghelijck die roode roosen
So wie sijn sonden sijn gebreken hier bescreyt
Onder desen boom so sal hi hem verpoosen.
4.
Recht op ghewassen so is den edelen greyn
Ende is gheplant in also diepen dale
Dat is in Maria die suuer maget reyn
Van minnen soe sterf die fiere nachtegale.
5.
Die fiere nachtegale des crucen boom op clam

[p. 217]

 

⁺

 

Hi heeft sijn vederkens also wide ontploken

 

Hi sanck soe luyde die seuen noten hooch

 

Soe dat sijn edele hertken is ghebroken

 

6.

 

Nu is die fiere nachtegale bleuen doot

 

Om die minne van eender suyuere ioncfrouwen

 

Hi quam so hooghe al wt sijns vaders schoot

 

Wie hoorde ye ghelijcke deser trouwen.

 

7.

 

So wien sijn sinnen noch onghestadich sijn

 

Ende cleuen noch op aertsche creatueren

 

Die aenmercke desen edelen nachtegael sijn

 

Hoe hi den doot om onsen wil woude besueren. ||

+ Fo. C.iij.^r-Fo. C.iij.^v