Een devoot ende profitelyck boecxken
(1889)–Anoniem Devoot ende profitelyck boecxken, Een–
Auteursrecht onbekendℂ Op die selue wise.1.
BLoemkens blauwe staen int coren
Si staen gheuerwet ghelijc lasuere
Die alle maechdekens toe behoren
Ende alle reyne creatueren
Och rijcke heer God mocht mi ghebueren
Te rusten in die wonden dijn
So soude mijn siele in vruechden leuen
Ende altoos in bliscap sijn
2.
O schoon kerssouwe als ghi comt voort
V verwe die is so menighertiere
Die voghelkens vlieghen inder locht
Die visschen vlieten in die riuiere
| |
[pagina 215]
| |
Aldus sidy ghedeelt in vieren
Wit/ ghelu/ root/ ende daer toe groen
Mocht ick bi v wesen
Ende verbliden met uwen soen
3.
O schoone violette als ghi || staet blauwe
Mer dan staen alle dese meersschen groen
Ghi hebt mi dicwil leet ghedaen
Mocht ic bi v wesen het waer al soen
Ghi hout mijn herte in v prisoen
Veel meer dan ic oyt dede om eenich dinck
Al soude icker duysent dooden om steruen
Ick en can gheenen troost ghecrigen van dy.
4.
O schoon akeleye moy ende frisch
By v verhuecht dese werelt wijt
Mocht ic ontgaen des viants listen
So soude Iesus mijn herte verlichten
Mocht ic noch comen daer ghi sijt
Mocht ic v noch sien ende met v spreken
So soude verbliden die siele mijn
Ende minen rouwe waer al vergheten
5.
O schoon goutbloemken noch bijnt ghi bouen
Dat doet uwen roke hi is so soet
Ghi sijt van die nagelkens ghewassen
Die Maria corte van haren voet.
Wanneer ic come in v ghemoet
Dan worde ic blide seer onghedaen
Mijn tonge die vout/ ic en can nyet spreken
Soe seere hout mi v minne beuaen.
6.
O schoone roode roose noch bijnt ghi al bouen
Bouen alle bloemkens dat dunct mi
Dat doet v verwe si is so schone
Dats mijnder herten melodie
O Iesu lief ghi verwerft aen mi.
Mit mi moechdy doen uwen wille
Ick en can niet meer ghespreken
Daer om swighe ick al stille.
7.
Die lelie is een die schoonste bloeme
Diemen in deser werelt vinden mach
Si is wt eender fonteyne ghesproten
Daermen gheen bloemkens wt spruyten sach
Ick mach wel roepen o wi o wach
Aylacy wat dede ick oyt gheboren
Ten is niet dan eenen droeuen dach
Want wat ick minde het was al verloren
|
|