Een devoot ende profitelyck boecxken
(1889)–Anoniem Devoot ende profitelyck boecxken, Een– Auteursrecht onbekend
[pagina 168]
| |
No. CXXXVI.aant. | |
ℂ Op die selue wise1.
GOde soe wil ick mijn herte op gheuen
Ende keeren mi alle menschen af
Ende soeken troost int eewich leuen
Daer ict geduerich vinden mach
Eylaes eylaes eylaes dat ic niet eer en began
Mijn natuere te steruen
Dat rout mi nu voort an
2.
Mocht ick dat wesen dat wesen Gods ghebruycken
So diepe inder sielen mijn
So soudic alle dinc buten sluyten
Dat mi eenich hinder mocht sijn
Eylaes/ eylaes. &cete.
3.
Mer daer en can ic noch niet toe gheraken
Ghi en wort eerst in mi een stille afgront
Dat ic mach kinnen en leeren smaken
Dus helpt ons tot alder stont
Eylaes eylaes. &c.
4.
Mijn herte ende sin wil ic hem op gheuen ||
Bouen al dat ic ghescapen weet
Mi rout so seer mijn sondich leuen
Ende het is mi van herten leet
Eylaes/ eylaes/ eylaes dat ick niet eer en began
Mijn nature te steruen. &cet.
5.
Al en soude ic nemmermeer sijn hulpe ontsanghen
Noch troost in gheender noot vercrighen
So en sal ic hem nu oft nemmermeer af ganghen
Wat mi geschiet al totter doot
Eylaes/ eylaes/ eylaes/ dat ick niet eer en began
Mijn nature te steruen
Dat rout mi nu voort an
|
|