Een devoot ende profitelyck boecxken

[p. 163]

⁺

+ Fo. lxxvij.^v-Fo. lxxviij.^r

N^o. CXXXII.aant.

ℂ Op die selue wise/ oft op die wise alsoot beghint

1.
Rijck God wien sal ic clagen
Dat heymelijc liden mijn
Dat mi dit vleesch doet draghen
Brengende den gheest in pijn
Ick vinde mi bedroghen
Om dat ic mi op mi verliet ||
Daer ic alleen moeste ploghen
Te stellen al mijn vermoghen
In Iesus Christus swaer verdriet
2.
O vleesch vol auontueren
Suldy van mi niet gaen
Dat mi troost mach ghebueren
Doer Gods gheests soet bistaen
Mach ic gheen troost verweruen
So blijft mijn siel in swaren druc
Moet ic Gods gracie deruen
In wanhope sal ick steruen
Ende liden deeuwich ongheluck.
3.
O Iesu God van minnen
Helpt mi in desen noot
O waerheyt troosterinne
Ick bid v met herten deuoot
En laet mi niet verloren
Staet mi bi want wel sijn mach
Tvleesch/ dat ic hadde vercoren
Doet mi in drucke versmoren
Dat claghe ic v nacht ende dach
4.
O Christelike gheesten
Die gerne gods woert hantiert
Als ghi van dien maect feesten
Dat ghi v so niet en regiert
Ghelijc dees drinckers stercke
Die altijt rellen van des Gods woerts cracht
Verachtende alle wercken
Ordeelende alle clercken
Doer des drancx wijsheyt qualijck bedacht.
5.
Dit dit liedeken herdichte
Swerelts vrienden sijn hem ontgaen
Al houden si hem voer slichte
Noch heeft hi wijsheyt ghedaen.
Al heeft hi nu verloren
Al der werelt vrientscap en macht
Een ander heeft hi vercoren
Doer wien hi alle thoren
Ontuliet/ ende alle vruecht verpacht.