Een devoot ende profitelyck boecxken
(1889)–Anoniem Devoot ende profitelyck boecxken, Een–
Auteursrecht onbekendℂ Dit is die wise van O radt van auontueren 1.
Sijn vriendelijc oogen schinen
Ghelijc die sonne claer
Seer langhe van hem te sine
Es mijnder herten te swaer
Mocht ick hem eens aenscouwen
En || cussen sinen roden mont
Had ick hem hier beneden
Mijn herteken waer te vreden
Nu bliuet altoos ghewont.
2.
Ick sach den hemel blincken
Mijn hertken was verhuecht
Woude hi eens op mi dincken
Die suuerlike iuecht
Mijn liden soude ic vergheten
Binnen eender corter stont
Had ick hem hier beneden
Mijn hertken waer te vreden
Nu bliue ick altoos ghewont.
3.
Al inden hooghen throone
Daer schijnt den claren dach
Daer is hi also schoone
Die liefste die ick oyt sach
| |
[pagina 155]
| |
Hi doet mi groot verlanghen
In eender corter stont
Had ick hem hier bene. &cet.
4.
Die edele seraphinnen
Die sijn van God verclaert
Sij branden in Iesus minne
Ghelijck den edelen aert
Sij hebben claer bekinnen
In eender corter stont
Had ick hem hier bene. &cet.
5.
Mijn alder liefste gheminde
Hi is wel also rijck
Sijn goet en heeft gheen inde
Men vant noyt sijns ghelijck
Sijn minne is oueruloedich
Si en heeft gheenen gront
Had ick hem hier bene. &c.
6.
Een strael van Iesus minne
Die heeft mijn siele doergaen
Mijn herte ende mijn vijf sinnen
Die hebben troost ontfaen
Ick worde verlicht van binnen
In eender corter stont
Had ick hem hier beneden. &c.
7.
Al in dat eewich leuen
Eest wonderliken schoon
Daer is mijn lief verheuen
Al in den hoochsten throon.
This hem al onderdanich
In eender corter stont
Had ick hem hier bene. &c.
8.
Al is hi hooghe gheseten
Ick sal noch tot hem gaen ||
Sijn duecht is onghemeten
Hi en can niet wederstaen
Ic hope hi sal mijns ontfermen
In eender corter stont
Had ick hem hier bene. &cet.
9.
Conde ic mi wel bekinnen
Het soude dan worden goet
So mocht ick Iesum minnen
Ende maken goeden moet
So soude hi weder comen
In eender corter stont
Had ick hem hier beneden
Mijn hertken waer te vreden
Nu bliuet altoes ghewont
|
|