Een devoot ende profitelyck boecxken
(1889)–Anoniem Devoot ende profitelyck boecxken, Een–
Auteursrecht onbekendℂ Op die selue wise.1.
HOe luyde riep die siel tot God van binnen
O heer almachtich vader goet
Wat sal ick nu beghinnen
Dat lichaem beswaert dat herte mijn
O heer wilt mijns ghenadich sijn
Dat vleesch wil mi verwinnen
2.
Als dat lichaem die siele aldus hoorde claghen
Het sprac o edel siele mijn
Waer om wildy versaghen
Schout des boosen viants raet
En laet die valsce werlt quaet
Ghi sult God wel behaghen
3.
Die siele sprac ick sonde dat gaerne volbringhen
Maer ghi o valsche lichaem mijn
En wilt dat niet ghehinghen
Natuere en ghi/ ghi doet mi pijn
Nochtans so moet ghestreden sijn
Ick en can v niet bedwinghen
4.
Dat lichaem sprack/ o siele die heer der heeren
Heeft v ghegheuen sin ende list
Om dat ghi mi sout leeren
God heeft v gegeuen reden en sin
Om mi die tot quaet ghenegen bin
Dat ghi mi sout regeren
5.
Die siele sprack/ och mocht my dat ghebueren
Dat ick mocht steruen ghelijc als ghi
So leefde ick sonder trueren
Maer als ic voert ordel Gods sal staen
Ende daer na wercken loon ontsaen
So moet ict al besueren.
6.
Dat lichaem sprack/ als ghi dit weet te voren
So wie hemseluen al willens wont
Oft quetst in eenen doren
Wie sal hem clagen dat vrage ic di
Ghi moet sorghen oock voer mi
Oft wi bliuen beyde verloren.
7.
Die siele sprack/ o lichaem ghi moet oock wel sorghen.
Want als sy coemt die bitter doot
Wie sal v dan verborghen.
Wat sal v dan helpen v weelde groot
Dus moet ghi oock sorghen het is v noot
Ghi en hebt toch ghenen morgen
| |
[pagina 151]
| |
8.
Dat lichaem sprack/ moet ick oock steruen leeren
Ende ic en weet doch gheenen tijt ||
Waer toe sal ick mi keeren
Die werelt toont mi vrolicheyt
Nature die is daer toe bereyt
Hoe sal icxse moghen verheeren
9.
Die siele sprack/ o lichaem snode van weerden
Waer op so verlaet ghi v
Wat wildy hier aenueerden?
Hoe dorfdy maken eenich solaes
Arm stinckende vleesche/ der wormen aes
Ghi moet toch inder eerden
10.
Dat lichaem sprac/ moet ick inder aerden gliden
O heere God van hemelrijck
Hoe mach ick mi verbliden?
Mi rout so seer mijn leuen quaet
O edel siele nu gheeft mi raet
Ick wil mi leeren liden
11.
Die siele sprack/ wildy v tot duechden gheuen
So sullen wij comen ick ende ghi
Hier bouen int eewighe leuen
Daer bliscap sal wesen ymmermeer
Ende dan sijn verlost vant eewich seer
Met God eewelijck verheuen.
12.
Dat lichaem sprack/ ontfermt God onser beyden
Mi ende die edel siele mijn
Ende wilt ons doch gheleyden
Wilt toch bewaren die siele van my
Maket dat v ons leuen behaghelijck sy
Wanneer wij moeten scheyden.
|
|