Een devoot ende profitelyck boecxken
(1889)–Anoniem Devoot ende profitelyck boecxken, Een– Auteursrecht onbekend
[pagina 148]
| |
No. CXX.aant.1.
HOe luyde sanc die leeraer op der tinnen
So wie met sonden is beswaert
God latet hem verwinnen
Ende keere hem || in tijts tot Gode waert
Eer hem die doot den wech onder gaet
Hi is wijs diet can versinnen.
2.
Och edel mensche denct dat ghi moet steruen
En sidy dan niet van sonden vri
Gods rijcke moet ghi deruen
Ghi hebt so dick versuymt den tijt
Ten si doer Gods ghenadicheyt.
Die helle moet ghi verweruen
3.
Ende dat verhoorde een ionghelinck ionck van iaren
Leeraer sprac hi doet mi ghewach
Hoe moechdy so ghebaren
Ic sal noch leuen menigen dach
Ghenoechte hantieren so ic plach
Nochtans te Gode varen.
4.
De leeraer sprac/ dat is seer hooch vermeten
Och waer sijn v ghesellen nu
Die bi v waren gheseten?
Sij hadden der iaren so veel als ghi
Waer sijn si nu berecht dat my
Die wormen hebbense gheten.
5.
Die iongelinck sprac/ ick en can mi niet bedwinghen
Ic wil gaen leyden dleuen mijn
Met danssen ende springhen
Si moeten steruen die veyge sijn
Laet ons gaen drincken den coelen wijn
| |
[pagina 149]
| |
God salt ons wel ghehinghen
6.
Die leeraer sprack/ dit leuen en mach niet dueren
Want het verkeert so menichssins
In alsoe corter vren.
Waerdy al vanden sinne mijn
Want ghi mi dunct vol sonden sijn
Ghi en sout niet doen dan trueren.
7.
Die ionghelinck sprack/ ghi en moghes mi niet. ontraden
Dat ic der werelt sal sceyden van
Ende leuen in versmaden
Ick wil volcomen al dat ick can
Der werlt vruechde ende ghespan
Die en can mi niet versaden ||
8.
Die leeraer sprack/ ghi dunct mi buyten keere
Dat ghi der werlt vruecht verkiest
Voer dleuen van onsen heere
Siet dat ghi v so niet en riest
Dat ghi dat rijcke Gods verliest
Dat dueren sal ymmermeere
9.
Die ionghelinck sprac/ ick acht dat herde cleyne
Mach ick in minen lesten tijt
Voer al die werelt ghemeyne
Eens versuchten met bekentheyt
Ic hope mi en sal niet worden ontseyt
Gods soete aenscijn reyne
10.
Die leeraer sprac/ ouerdachten wij onse sonden
Ende minden den heere met herten deuoot.
Die doersiet alle gronden
Eer ons coemt halen die bitter doot
Al worden wi opde werlt versloot
Wi worden wel salich vonden
11.
Die ionghelinc sprack/ soude ick die helle verweruen
So wil ic begeuen goet ende schat
Ende leuen so ic wil steruen
Ick heb ghemist den rechten pat
Waer sal ic dan varen berecht mi dat
Ic ontsie der hellen eruen
12.
Die leeraer sprack/ wildy v tot duechden risen
Den wech ten eewigen leuen waert
Wil ick v gaerne wisen
Daer nemmermeer en is verdriet
Doet altoos wel/ en twiselt niet
God sal v siele spisen
13.
Die ionghelinck sprack/ die werelt wil ick laten
Ende wil gaen leuen sonder verlaet
In minnen ende charitaten
Ende scouwen alle des viants raet
Al wordick op dese werlt versmaet
Ic hope het sal mi baten
14.
Die leeraer sprac/ daer segt ghi herde wale
Scheyt der werelt sonden at
Het brengt v in die sale
Daer al die engelen singhen lof
Hier bouen in ons vaders hof.
Ende schout der hellen quale
15.
Die ionghelinck sprack/ die quale wil ick schouwen
Ende wil gaen dienen God altijt
Ende onser lieuer vrouwen
Ende maken mi van sonden quijt.
Eer ick hoore van God verwijt
Daer voer mach mi wel grouwen
| |
[pagina 150]
| |
16.
Die leeraer sprac/ ghi moet v wel ouerdincken
Ende roepen op gods ontfermenis ||
Sijn gracie sal hi v schincken
Siet dat ghi v daer toe bereyt
Of anders soudy voerwaer gheseyt
Al inder hellen sincken
|