Een devoot ende profitelyck boecxken

N^o. CIII.aant.

ℂ Op die selue wise

1.
ALs ic peyse om die doot
Die Iesus sterf aent crucen hout
Ende om sijn bloedige wonden root
Ontfangen om onse schout
Sijn liden swaer / gaet mi so naer
Sijn druc / sijn liden / ende pijn
Nochtans ist ons een medicijn
Hoe soude ick blide ghesijn
2.
Wi willen gaen hopen ende duchten
Ende senden een vriendelijc suchten
Den heere die alle dinck wel weet
Bidden doer sijn druck ende leet
Dat hi voer ons heeft gheleden
Als een ridder een baroen stout
Als hi voldede aent crucen hout
Voer alle der menschen schout
3.
Een siele is mi benolen
Dat ick die bewaren souwe
Dat si mi niet en worde gestolen
Daer voer lide ic groten rouwe
En wilt doch niet betrouwen
Want de viant dinct nacht ende dach
Hoe hi die siele verwinnen mach
Ende brengen int eewich geclach.
4.
O Iesu gin sijt so schoone
Gheboren van eender maecht.
Hi mach wel spannen de croone
Die v in sijn herte draecht
Vwen soeten naem is ons bequaem
Dat bloet dat wt v side ran
Ghi sijt die liefste bouen al
Die oyt was / oft wesen sal
5.
Quade tonghen sijn schoon voer ooghen
Maer achter rugghe clappen si quaet
Bloeyende risen doen si verdroogen
Quade tongen sijn also quaet.
Een duyfken puer / volcht sijn natuer
Ick en keere daer niet om mijn hant
Hoe diere cocht hy den lieuen pant
Om te brengen int shemels lant.
6.
Die dit liet te dichten begonde
God gheue hem goeden spoet
Dat hi alle sijn sonden
Mach af wasscen in Iesus bloet

[p. 131]

 

⁺

 

Want hi is seer cranc van minnen

 

Ende traech tot alder duecht

 

O heylige gheest van binnen

 

Weest toch mijns herten iuecht

+ Fo. lxi.^r-Fo. lxi.^v