Een devoot ende profitelyck boecxken
(1889)–Anoniem Devoot ende profitelyck boecxken, Een–
Auteursrecht onbekendℂ De wise alst beghint 1.
Aenhoort doch mijn gheclach
Ghi hertekens veruult met minnen
Ic truere nacht ende dach
Dwelck ick wel claghen mach
Aylacy noyt sulcken verdrach
Tes mi een swaer gheclach
Dat ick dese droefheyt kinne.
2.
Och menigen heeten traen
Heeft oueruloten mijn wangen
Och om dat ick soe saen
Mijn lief af moet gaen
Want scande is tvermaen
Och dat sonde is ghedaen
Dat maect mijn herte so bange.
3.
Had ick die duecht ghekint
Die hi mi heeft bewesen
Ick hadde hem wel bemint
Ende niet gheacht den wint.
Die therte dick heeft verblint
Och hadde ick dit versint
Mijn siel waer al ghenesen
4.
Die liefde was so groot
Mer die hem heeft ghedwongen
Te comen inder doot
| |
[pagina 108]
| |
Voer mi die was in noot
Ende oock van duechden bloot
Om dat wi om sviants poot
Souden worden ghedwongen
5.
Ons goets en hoefde hi niet
Die rijck is bouen maten ||
Noch wast diet wel besiet
Sijn liefde die hem riet
Dat hi hem cruycen liet
Ende niet vaet mijn bediet
Dan tot onser grooter baten
6.
Wie hadde oyt sulck verstant
Dat hi daer mede bekinde
Gods grooter liefden brant
Die hi hadde/ doen hi sant
Dat alder weertste pant
In dit allendich lant
Blijct wel dat hi ons minde
7.
Met ons wast eirst al quaet
Eer God die wet volbrachte
Des vyants dootlijck saet
Was ons aldoen en laet
Ende onser en was gheenen raet
Nochtans verghinc den haet
Doer liefde die dat wrachte.
8.
Laet ons dan alle ghemeyn
Int eynde weder keeren
Want hi verbeyt certeyn
Ons allen groot ende cleyn.
Om ons te maken reyn.
Ende om des hemels pleyn
Te gheuen tot sijnder eeren
|
|