Een devoot ende profitelyck boecxken
(1889)–Anoniem Devoot ende profitelyck boecxken, Een–
Auteursrecht onbekendNo. LXXI.aant. 1.
OCh wilt anmercken ghi weeldige herten
V crancke nature di steruelijc is
En doet ghijs niet het sal v smerten
Als coemt die doot die vreeselijc is
Hier om so wilt v spoeyen
Die werelt te versoeyen
Ick leert v als die wise doet
Wat batet al als ic steruen moet
2.
Steruen so moeten wi arme ende rijcke
Wat willen wij ons vermeten dan
Die pijn der hellen sal dueren eewelike.
Hi is wijs die dit beuroeden can
Want danssen ende springhen
Het sijn al vergaende dinghen
De doot neemt doch ons leuen soet
Wat batet al als ic steruen moet
3.
Bereyt v huys in corten stonden
| |
[pagina 97]
| |
Oft die doot sal v den wech ondergaen
Och wee den ghenen die dan steuren in sonden
Die sullen dan loon nae haer wercken ontfaen.
Als die ooghen sullen keeren
En therte v sal faelgeren
Waer blijft dan tgheselscap ende aertsche goet?
Wat batet al alsic steruen moet
4.
Al sidy beswaert met fantasien
Al sidy nu bevreest al voer die doot
Wilt ghi voort aen gaen vromelijc strien.
God sal v helpen wt alder noot.
Aldus leert die werelt haten
Ende wilt die sonden laten
Die doot cost ons doch vleesch en bloet
Wat batet al alsic steruen moet
5.
Adieu prieel vol van wellusten
Bedruckelike werelt/ een corte solaes
Ick wil in God gaen soecken mijn rusten
Ic moet doch eens worden der wormen aes
Wat salt mi profiteren
Houeren ende bancketteren
Als die doot coemt snel ende onbehoet
Wat batet al als ick steruen moet.
6.
Waer sijnse die pleghen te triumpheren?
Sij sijn ghepasseert/ men sietse nu niet
Wat willen wi dan ghenuechte hanteren
Alst eynde en is anders niet dan verdriet
Dus laet ons gaen beghinnen
Ons seluen te verwinnen.
Want die doot coemt rasch op die staende voet
Wat batet al als ick steruen moet.
7.
Laet ons nu princelijc leeren steruen
Bescreyende met tranen ons misdaet
Ende vreesen den heere/ wi en sullen niet bederuen
Ende dienen God/ elck in sinen staet
Want waer wi ons so keeren
Scrifture salt ons leeren
Dat teghen die doot en is schilt || noch boet
Wat batet al als ick steruen moet.
|
|