Een devoot ende profitelyck boecxken

N^o. LXXII.

ℂ Op die selue wise

1.
HEer Iesus liden ende sijn smaerte
Moet ic altoos gedachtich sijn
Ende dragen altijt in mijn herte
Want hi dat begeert van mi
Hi is die liefste mijn
Daer ick alleen troost op stelle
Och anders en macht ooc niet sijn
Wil ic salich hebben de siele mijn
2.
Ic wil mi gaen tot liden voegen
Na dat ons heer op mi verhingt
Die hem dair best in laet ghenoegen
Is die wijste diemen vint
Ick ben v lieue kint
Dat ghi so seere bemint

[p. 98]

 

⁺

 

In liden sidy mi voer ghegaen

 

Och mocht ic oock liden saen

 

3.

 

Och die mit herten wel conde versinnen

 

Hoe salich dat hem liden is

 

Hi sout met alder herten beminnen

 

Hoe wel dat swaer te verdragen is

 

Want hier cort is ons leuen

 

Alle dinck sal ons begheuen

 

Na liden coemt verbliden ghewis

 

Alst hier willichlijc gheleden is.

 

4.

 

Hoe connen wi ghenoechte bedriuen

 

Want ons die propheet Iob bescrijft

 

Daer en is niet dan liden

 

Hier in deser nederheyt

 

Alle gheboerne van vrouwen

 

Vol drucx ende vol rouwen

 

Vol armoeden ende catiuicheyt

 

Is onsen tijt voerby gheleyt

 

5.

 

Och die dit altoos hadde voer ooghen

 

Hi soude wel leeren dooghen

 

So wat hem ouer comen sal

 

Hier beneden in dit aersche dal

 

Want liden hier sal ynden

 

Den eewighen loon vinden.

 

Na liden comet verbliden an

 

So wel hem die hier liden can

 

6.

 

Sinte Augustinus seyde

 

Die mi een vrage te voren leyde

 

Wie die beste mensche ware

 

Ic antwoerde hem voerware.

 

Die meest lidens conde verdragen.

 

Sonder croonen ende claghen

 

Ende hem daer in cost reguleren

 

Sonder eenich murmureren

+ Fo. xliiij.^v-Fo. xlv.^r