Een devoot ende profitelyck boecxken

[p. 62]

⁺

+ Fo. xxv.^v-Fo. xxvi.^r

N^o. XL.aant.

ℂ Dit is die wise van den timmerman. Het gaet ooc op Trueren alle die willen/ oft op Sij ghingen alle drie beruoets.

1.
Och steruen mijnder natueren
Dat heeft mi wee ghedaen
Ick hoep aen onsen heere ||
Ick sals goeden loon ontfaen
2.
Och dat ic mijnder natueren
Noyt also vele en sterf
Als ick wel hadde ghemoghen
Dat rout mi menichwerf.
3.
Die gheest en die natuere
Die striden dicwils seere
Och wie den strijt sal winnen sal
Dat weet ons lieue heere
4.
Die gheest moet bouen bliuen
Natuere ghi moet v saten
Ghi moet noch seer bedwongen sijn
Ghi sijt soe onghelaten
5.
Ick sal natuerken bedwingen
Al sout mi costen vele
Al soude ick daer om steruen
Ende alle mijn leefdage quelen
6.
Al mijn leefdaghe te quelen
Dat mocht wel wesen waer
Mijn ionghe nature te steruen
Dat valt mi veel te swaer.
7.
Ick sal natuerken steruen
Al sout mi costen al.
Al om die groote vruechde
Die hier nae comen sal
8.
Een leuen ende een steruen
En mach niet te samen staen
Wanneer dat is ghestoruen
Een leuen volcht daer nae
9.
Och wie wil leeren steruen
Ick ghene hem goeden raet
Dat hi der dinghen wil deruen
Daer hem sinen sin op staet.
10.
Och troost der creatueren
Wat hebdy mi ghedaen

[p. 63]

 

⁺

 

Ghi hebt mi dick doen trueren

 

Ende weenen menighen traen

 

11.

 

Ick sochte aen creatueren

 

Troost/ ick en vantse niet

 

Had ic hem ghesocht aen Gode

 

Mi waer veel bat gheschiet

 

12.

 

Nu bidden wij onsen heere

 

Die alle dinghen weet

 

Dat hi ons te fteruen keere.

 

Het si ons lief oft leet

+ Fo. xxvi.^r-Fo. xxvi.^v